Ook na 36 uitdagende dagen kan ik constateren dat ik elke dag minstens één moment kon benoemen dat mij verwonderde, verraste of een glimlach bezorgde

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Nu ik ben ziek gemeld, heb ik wekelijks een kort gesprek met mijn leidinggevende. Ik vind het best moeilijk om de school binnen te lopen, maar een open en goed gesprek en hartverwarmende reacties van collega's zorgen ervoor dat dat gevoel snel verdwijnt

Ik merk dat ik eindelijk wat meer energie aan het krijgen ben: ik had me voorgenomen brood te eten, maar bedacht om 19.00 uur dat ik zin had in een warme maaltijd. Een paar weken geleden nog ondenkbaar, maar ik ging nog boodschappen doen, bakte spekjes uit en roosterde pijnboompitten voor in de sla, bakte vis en -zeldzaam- frietjes. Dat was lekker, ook omdat ik er trots op was

Een collega komt op 'ziekenbezoek'. Fijn gesprek en superleuk cadeautje: een zak waarin ik tomeloze tomaatjes kan kweken

Ooit startte ik met mandala's kleuren. Daar had ik snel genoeg van. Ze zelf tekenen was leuk, maar niet lang. Nu maak ik een 'moodmandala': elke dag van de maand kleur ik een ring in met de kleur die staat voor de overwegende stemming van die dag. Na een paar ringen, teken ik er een stukje mandala overheen, tot de maand vol, en de mandala klaar is

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Gister kocht ik bij een Turkse supermarkt dieprode, glanzende appels, met de toepasselijke naam 'Red Chief'. Vandaag bleek deze appel te zijn zoals ik ze graag heb: hard, waaruit je een hap kunt breken. Die was lekker

Redelijk zinloze informatie, maar toch houd ik er wel van: na de verkiezingen zijn in de Tweede Kamer geïnstalleerd: Van Dijck, Van Dijk, Van Dijk, Dijkgraaf, Dijkhoff, Dijksma, Dijkstra en Dijkstra

Een beetje suffe dag. Geen afspraken, onrustig gevoel, en een lijf dat niet echt wil. Dus stort ik me op de quote van vandaag voor de #dutchletteringchallenge. Alsnog een glimlach

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Gister stuk van een kies afgebroken, vandaag tandarts. Dan voel ik me altijd een kind; nog net zo bang als vroeger. En hoewel ik het een beetje kinderachtig vind, beloof ik mezelf altijd een cadeautje als ik er vandaan kom. Soms gaat het nergens over, zoals vandaag: een zakje gouden papierklemmetjes van maar liefst €1,50... Wow, livin' on the edge. Maar dan is ook mijn hand die van een kind, en dus gauw gevuld

Er is een aantal merken waarvan ik bij pakweg 90% van de collectie blij word. Superdry is zo'n merk. Veel te duur, maar toch was ik in januari helemaal blij toen ik met een vriendin in Antwerpen een Superdrystore tegenkwam. Een winkels met alléén maar kleding van dit merk! Wauw. Kom ik er vandaag achter dat er al twee jaar een Superdrystore in Eindhoven zit...

Mijn broer heeft alle beslisgenen van de familie, en kan goed relativeren. Daarom kost met hem op pad zijn vaak geld, maar maakt dit het leven ook bijna altijd een stukje makkelijker of aangenamer. Vandaag kocht ik een chromecast, waarmee ik veel wat ik op mijn telefoon kan kijken, direct op mijn TV kan afspelen. Beter voor het lijf. En nice

De lente is begonnen; smoothietime!

Voor het vak creatieve middelen van mijn opleiding PMKT moet ik beschrijven welke betekenis de kleuren rood, blauw en geel voor mij hebben. Ik maak een foto van mijn kleurpotloden. Dat zegt best veel

Klik op de afbeelding voor een vergroting

In het book for paperlovers van de Flow, zitten gekleurde blaadjes met briljante omschrijvingen. Vandaag gebruikte ik een velletje in de kleur 'barefoot on a cool stone gray'

Een paar maal uitgestelde, maar daarom niet minder goede, boom met Theo. Goede collega's zijn goud waard

De dag na de verkiezingen. Ik lees over een 'overwinningsnederlaag'. Op meerdere plaatsen. Het blijft in mijn hoofd zitten. Dat is toch een contradictio in terminis?

Als ik de verkiezingsuitslag via twitter volg, regent het daar beschouwingen, meningen, doordenkertjes, kritische vragen over coalities en opposities. Ineens valt mijn oog op een tweet van Maurice Wijnen die daar tussendoor komt: "Oei Klaas Dijkhoff, zo'n print op het binnenboordje kan écht niet meer! Ook niet in VVD-oranje..." Je kunt je prioriteiten maar duidelijk hebben 

Vandaag dacht ik onwillekeurig -waarschijnlijk vanwege de verkiezingen en haar politiek engagement- veel aan mijn moeder. Op haar begrafenis las ik op haar verzoek een gedicht voor, dat destijds door veel mensen geïnterpreteerd is als protest. Misschien was het inderdaad bedoeld als een vleugje barricade, maar ik weet dat het mijn moeder vooral ging om de saamhorigheid. Ik hoop dat morgen gestemd wordt voor saamhorigheid

In de #dutchletteringchallenge waarover ik eerder vertelde, was de quote van vandaag 'to the world you may be just one person, but to one person you are the world'. Hoewel de volgorde niet meer te zien is, had ik bij mijn allereerste probeersel direct dat voor mij bekende gevoel van als iets kloppend is. Dus liet ik het zo

Klik op de afbeelding voor een vergroting

De eerste bloemetjes in de tuin in bloei, de eerste was buiten aan het drogen, en mijn eerste dutje in de voorjaarszon. Het wordt lente

Op instagram neem ik bewust deel aan een challenge: elke dag van de maand een quote handletteren. Bewust, omdat ik niet altijd puf heb om te beginnen, maar als ik het doe, ik het leuk vind. Vandaag een extra uitdaging om de quote met stoepkrijt te letteren. Ik heb de puf niet, maar begin toch, en dan wordt het toch weer leuk

Klik op de afbeelding voor een vergroting

De koek is op. Mijn lijf zei al lange tijd stop, maar mijn hoofd ging nog lange tijd door. Nu word ik in goed overleg ziek gemeld op mijn werk. Die beslissing kostte veel kruim, en dan is het fijn dat de reacties van collega's zo hartverwarmend zijn. Een knuffel, "ik ga je missen", een knipoog. Dat doet me goed

Ik schrijf nog met vulpen. Met inkt uit een pot. Die ik online bestel bij een vulpenspeciaalzaak met een naam zoals alleen een vulpenspeciaalzaak die kan hebben: La Couronne du Comte *voldane zucht*. Als het pakketje wordt bezorgd, ben ik verrast: prachtig ingepakt, met papier zoals dat een speciaalzaak betaamt

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik kijk met bewondering naar de netwerkcapaciteiten van mijn nichtje. Zij heeft het voor elkaar gekregen dat ze voor de KNVB mag vloggen. In Zeist oefent ze even als nummer acht, voor als ze in 2019 in het Nederlands elftal speelt op de WK. Het zou me niks verbazen als haar dat gaat lukken. Allemachtig prachtig

Op facebook zie ik pillen voorbijkomen die, als je ze inneemt, je poep laten glitteren. Ik weet niet of ik moet lachen of huilen. Of ik verwonderd moet zijn of verbijstering moet voelen. En dan te bedenken dat er een tijd was waarin de minirok shockerend was

Een specialist ouderengeneeskunde twittert over mijn blog: "WOW dit is verplichte literatuur voor iedere professional die in de ouderenzorg werkt of gaat werken." Poeh, daar valt mijn mond van open

In mijn eerste stage van mijn opleiding tot verpleegkundige, ontdekte ik hoe ik nooit en hoe ik altijd zorg wilde verlenen. Daarover gaat mijn nieuwe blog