Een student die aangeeft niet snel mensen te vertrouwen, maar dit bij mij vier jaar geleden wel direct te hebben gevoeld, vraagt of ik bij haar op 14 juli haar verpleegkundespeld wil opspelden. Het was geen gemakkelijke weg voor haar, en gelukkig heb ik wat kunnen bijdragen. Dat blijft een eer, die speld opspelden

Gelukkig denk ik niet dat vliegtuigsporen in werkelijkheid gemaakt worden door de illuminatie, met chemische ziekmakers. Anders zou dit wel een heel veeg teken zijn

Een gesprek voeren met iemand die mijn gedachtegang volgt, hypersnel schakelt en het mij niet makkelijk maakt, is ondanks het moeilijke onderwerp wel heel erg leuk 

Ik zat altijd te klooien met net teveel sla voor een net te kleine schaal. Vandaag maar eens even een flink exemplaar gekocht, zodat ik niet meer hoef te klooien

Ik geef mezelf een schouderklopje: een heel lijstje vervelende klusjes afgevinkt

De opleidingsdag van gisteren kostte wat kruim. Dientengevolge suffe zondag. Met wel een grappig filmpje waar ik hardop om moest lachen

Bij mijn opleiding PMKT moeten we bij muzikale vaardigheden onze eigen partituur schrijven. "Pom - pom - hieieuw - pom - pom - papapapapapapapa - hieieuw - pom - papa - poem"

Da's duidelijk...

Nou ja... Komt mijn broer een bosje bloemen brengen om me op te vrolijken. Wat lief!

Als het buiten eindelijk wat afkoelt, plof ik in de tuinstoel die vlak bij het huis staat. Even kan ik de onverwachte warmte niet plaatsen, maar dan blijkt mijn muurtje -dat van 11.00 tot 21.30 uur de zon op zich heeft schijnen- nog superwarm te zijn, en tot op zo'n anderhalve meter hitte uit te stralen. Volgens mij zou ik er een ei op kunnen bakken

Als ik met mijn neef van twintig slow sushi ga eten, praten we samen heel de avond, omdat hij principieel tegen telefoons op tafel tijdens het eten is. Ik besef weer dat ik van principiële jongeren houd, en dat ik trots op hem ben. Apetrots

Er is een woord voor...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Dat gelukzalige moment, wanneer ik bij 30 graden, met een niet koel te houden huis, even in de door airco gekoelde wachtkamer van de fysiotherapiepraktijk mag verblijven. Misschien ga ik er morgen wel gewoon even zitten zitten

Juli vorig jaar schreef ik dat mijn favoriete zomerdrankje uit het assortiment van de supermarkt in het dorp ging. Ik was diep verdrietig. Van de week bleek dat het in sommige andere filialen nog gewoon verkrijgbaar is. Het moest even wachten tot een spijbeldagje van mijn suikerarme bestaan, maar daarom was het vandaag extra hemels

OMG. Ik weet niet zeker of dit nog in de categorie 'verwondering' valt: opzethoesjes voor de nagels van katten en honden. What's next?

Soms vind ik dat er tegenwoordig te vaak, te veel, te pas en te onpas wordt geknuffeld. Maar als iemand, van wie ik het niet direct verwacht, bewust vraagt: "Mag ik je omhelzen?" krijgt die omhelzing de waarde die ze verdient

Vandaag zei iemand tegen me: "Je hebt goed voor jezelf gezorgd!" Klein zinnetje, grote betekenis

Hoe mooi: degene die 1 juni het bureaucratische tegendeel al bewees, doet er nog een schepje bovenop: "in principe kan het niet, maar ik wil graag nog een aantal maal met je afspreken, als jij dat fijn vindt." Dat brengt een zucht van verlichting

Kersen!

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Zoals altijd mag ik van mezelf een cadeautje kopen na mijn tandartsbezoek. Meestal is dat iets kleins. Paperclips, post-its, dat soort spul. Vandaag werd het een nieuwe jas. Superdry, supermooi

De 48e maal 36 dagen: in totaal al 1728 dagen 150x150 pixEls. Ze helpen nog steeds, dus ik ga nog wel even door

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Bij mijn opleiding PMKT krijgen we les van een docent die graag de grens opzoekt. Hier en daar wat prikt en plaagt. Het is fijn om te merken dat ik terug durf te prikken, en -hoewel ik soms zelf schrik van mijn opmerkingen- daar ook van kan genieten

Vroeg in de avond vanaf de drempel van de keuken. Ademloos

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ludieke kortingen

Klik op de afbeelding voor een vergroting  |  Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Een van mijn beste vriendinnen heeft een nieuwe baan in het ziekenhuis tegenover mijn werkplek. Vandaag na haar dienst zomaar even een kwartiertje thee gedronken samen. Dat gaan we vaker doen!

Op een moeilijke dag, als mijn sputterende lijf veel meer van zich laat horen dan mij lief is en steeds het woord 'toekomst' lijkt te fluisteren, houd ik me stug vast aan de filosofie van 150x150 pixels. Want ik heb ook vandaag moeten lachen: in een knoopoefening met gekleurde touwen, waarbij de deelnemers elkaar moeten instrueren welke stap zij moeten maken, klinkt het opeens: "jij gaat over de rooie..." Dus toch een lach

De terroristische aanslagen laten me niet los. Ik kan er niets aan doen. En dan teken ik

Voor de volledige cartoon klik je hier

Als ik voor mijn opleiding PMKT een opdracht krijg om te beschrijven wat het begrip 'grenzen' bij mij oproept, en wordt aangegeven dat dit zelfs in een fabel mag, word ik blij; fabels vind ik één van de leukste verhalen om te schrijven. De fabel vind je hier

Voor het eerst in meer dan tien jaar ga ik niet naar Charme in de zomer. Mijn lijf laat het gewoonweg niet toe, en dat vind ik verdrietig. Als ik mijn rekeningoverzicht zie met mijn vakantiegeld bij mijn salaris, voelt dat wrang. Ik probeer het ten goede te keren: ik bestel lekker wat overbodige zaken van mijn favoriete sportmerk Adidas. Toch een beetje blij

Voor het eerst sinds mijn ziekmelding werk ik weer een halve dag op school. Ik pauzeer met de vaste mannen. En als de discussie al heel snel gaat over de vraag of je per ongeluk kunt tongzoenen, weet ik: ooooh... hier is niets veranderd

Vandaag bewees de gezondheidszorg een keer het bureaucratische tegendeel. Ik hoorde dat een afspraak die ik graag wilde maken met iemand, "in principe niet mogelijk" was. De vraag mocht ik toch zelf voorleggen aan diegene, en zij maakte "graag een uitzondering." **opgeluchte zucht**