Ook nu is het nog vaak zoeken naar dat ene moment. Het bleek er elke dag te zijn

Op de brief stonden twee afspraken in het ziekenhuis, achter elkaar. Geen van de assistentes kon mijn afspraken vinden in het systeem. Beiden verwezen naar de ander. Ze waren geen van twee aardig. De afspraken gingen niet door, want ze waren nooit gemaakt ("Jawel, want de brief geeft toch aan van wel?"). Niemand zei sorry.
Het was mooi weer

Wauw, die zag een lekker hapje

Ik geef voor een pakketje van DHL digitaal aan, dat ze het achterom op de kliko mogen leggen. Dat mislukt. De mail geeft aan dat ik het de volgende dag in Sint-Oedenrode kan komen ophalen. Dat mislukt ook, want in dat dorp verderop wordt geen pakket gevonden. Terwijl er gezocht wordt, komt er een nieuwe mail binnen: het pakketje is zojuist afgeleverd bij de Hema in mijn eigen dorp. Het was mooi weer

Honderd patroontjes vorderen gestaag

Ehm..., oké...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

In mijn fruit-top-tien staat verse ananas zeker in de top drie. Ik krijg er echter altijd jeuk van in mijn mond. Dat is geen allergie, maar blijkt te komen door het enzym bromelaïne, dat in groten getale aanwezig is in de ananas. Weer wat geleerd

Ik kijk bijna geen TV meer. Op de zaterdagavond vind ik dat wel gezellig. En verrek... in de serie die ik kijk, zijn mondkapjes ook al gemeengoed en ik verbaas mij daarover amper. Het zijn rare tijden

Hoewel ik nog weinig behoefte heb aan winkelen, maak ik toch een afspraak met een winkel, omdat ik echt iets nodig heb. Zo bizar; een halfjaar geleden zou je toch noot bedacht hebben dat bij de ingang van een winkel een balie staat, waar je je moet aanmelden? In de winkel is het vanzelfsprekend heel rustig. Mmmm, van mij mag het zo wel blijven

Wanneer ik thuiskom van het boodschappen doen, zie ik dat ik geen gewone eierkoeken heb meegenomen, maar een nieuwe variant met kaneel. Eh... dat kan toch nooit lekker zijn? Wel dus. Superlekker. Een beetje vreemd maar superlekker

Op Netflix kijk ik een documentaire over Bill Gates: Inside Bill's brain. Die is zo indrukwekkend, omdat hij laat zien dat de macht van het grote geld ook op een positieve manier ingezet kan worden

In een halfuur fietsen trotseerde ik zon, regen, hagel en een sneeuwstorm. Ik meldde mij met een berg sneeuwvlokken op mijn jas, shawl en haren bij een receptioniste. Zij vroeg: "Hé, sneeuwt het buiten?" Ik zei: "Nee, dat is roos." Ze kon mijn grapje niet waarderen

Ofwel: Heeft ze gebeld?

Dat moet wel een grote incisie zijn geweest...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Met Pasen ben ik wel gevoelig voor mooi beschilderde eieren

Op het moment kijk ik veel tiktokfilmpjes, om de tijd een beetje door te komen. 95% is totale onzin, 4% brengt mij veel moois op het gebied van kunst&cultuur, en 1% is nauwelijks te omschrijven: ik weet niet goed of ik het geniaal of verbijsterend moet vinden. Bijvoorbeeld een volwassen man die op speelgoed dat ieder als kind wel gehad heeft, zeer detaillistische tekeningen te maken

Al geruime tijd denk ik na over een vorm van centraal wonen. De bestaande vormen vind ik teveel op 'samen'. En dan komt ineens dit bouwproject voorbij. Alleen al het feit dat ze in een lemniscaat bouwen, dat is toch prachtig? Ik ga me oriënteren

Pas nu het pijnbeleid is aangepast, besef ik hoeveel pijn ik afgelopen maanden had. Poeh, dat scheelt veel, in heel veel dingen

Ik eet zelden beschuit en al helemaal zelden hagelslag. Vanochtend nam ik ze in een opwelling beide wel mee. God straft onmiddellijk

Ik probeer me tot creativiteit te zetten, wat niet altijd makkelijk is. Laat mij maar lekker schuiven met mijn eigen vinylteststrookje

Al bijna een maand twijfelde ik of, en zo ja hoe ik iemand moest benaderen. Vandaag stuurde ze mij een bericht. Dat brengt rust

Lente tussen de stenen door. Dapper

Ik snap niet hoe of waarom, maar ik blijf ongelooflijk moe. Ik ging overdag heel even liggen, en sliep -ondanks wekker- vier uur... Zou het nodig zijn?

Jippieieieie, geknipt!

We ontmoetten elkaar al in meerdere hoedanigheden. Vandaag weer in een nieuwe rol, en ook dat beviel goed

Een foto van Matthieu Paley, die op het eerste oog van alles kan verbeelden. Ingezoomd blijkt het een ruiter op het bevroren Baikalmeer

Klik op de foto voor een vergroting

Het was maar héél even, voor het donker. De eerste tien minuten tafeltennis van het jaar. Confronterend, omdat mijn lijf blijft inleveren. En fijn, even rammen

Ik krijg een papieren rekening voor €0,56. De verwerking en postzegel samen kostten waarschijnlijk het driedubbele

Het ontbreken van duidelijk perspectief valt me zwaar. Ik stel daarom mezelf ten doel om honderd patronen van 10x10cm. te tekenen. Al dan niet in perspectief

Bij koppen als deze vraag ik me altijd af de ironie bewust is ingebouwd, of dat het per ongeluk gebeurt

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Soms kan ik iets heel mooi vinden, maar moet het op principiële gronden alsnog afkeuren. Zo ook deze sneakers van Adidas. Mooi, maar ik zal nooit roze schoenen kopen

Ik houd van zinnen die, wanneer ze zonder context worden uitgesproken, de wenkbrauwen doen optrekken. Vandaag zei mijn broer tegen me: "komende week ben jij ginea pig voor Pauls bodems"

Vreemde tweedekamerverkiezingen. Niet in het minst om de door covid geregisseerde werkwijzen. De grootte van het stembiljet was een na-oorlogs record. En dan de potloden, die in sommige gemeenten mochten worden meegenomen. Die worden nu voor duizenden euro's aangeboden op marktplaats

Ik heb zelden zoveel korting gekregen op boodschappen. Met vijf halen, twee betalen, verdiende ik in nauwelijks tien minuten ruim €40,00: van €73,06 naar €30,09. Kreeg er nog net geen geld bij

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Van kinds af aan ervaar ik smaak of geur bij het zien van afbeeldingen en vind ik dat vormen kleuren hebben. Ik weet inmiddels dat dat fenomeen synesthesie heet. Een grappig voorbeeld ervan is het bouba-kiki-effect. Wanneer mensen aan de vormen uit deze afbeelding de woorden 'bouba' en 'kiki' moeten toekennen, doet 95% dat hetzelfde 

Per ongeluk hartje. Voor Odette

Zo.. een hagelstorm die zijn weerga niet kent. De aarde wordt woester en woester. Terecht

Moeilijke 36 dagen , en toch weer 36 momenten van verwondering

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Een vriendin, die als verpleegkundig specialist werkt, leert mij het nieuwe woord 'spillagemakelaar'. Elke ampul coronavaccin die overblijft, wordt gemeld bij de spillagemakelaar, die dan instellingen opzoekt waar ze nog tekort komen . Het zijn vreemde tijden...

Blauwe plekken. Van de fysio nota bene... Ik vergeef het mijn fysiotherapeut, omdat ze in de optelsom weer wegvallen

Wauw

Klik op de afbeelding voor een vergroting

28 Februari kondigde ik hem al aan: de interrobang. De in 1962 bedachte combinatie van een uitroep- en vraagteken. Het teken is echter nooit in zwang geraakt. Snap je dat nou!?

Heet het nog steeds een zeeklimaat? Van dertig centimeter sneeuw, naar barbecue en strand, tot ijskristallen op mijn slaapkamerraam vandaag

Ook vandaag digitale interpunctielol

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Per ongeluk of een bewust grapje? "AH Geschoonde spuitjes"

(bron: taalvoutjes)

Vanwege de coronamaatregelen kijk ik veel vaker op een digitaal scherm, dan eerder. Soms meer dan me lief is. En toch kom ik zoveel grappigs, ontroerends en 'de moeite waards' tegen. In een advertentie op instagram zie ik sportschoenen. Alleen al om de beschrijving van de kleuren zou je ze zo willen bestellen: "Coral Stardust / Summit White - Chrome Yellow - Team Orange"

Door de samenstelling en interpunctie van de koppen op Nu.nl zijn deze vaak op meerdere manieren te lezen. Daar kan ik vaak om grinniken. Vandaag ook; bij de andere vijf waren ze beiden alleen?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Het zijn heftige weken, met nog meer verlies op mijn stapeltjesverdriet. Ik kom tot weinig. Vandaag werkte ik wat administratie weg, en kon daar met enige trots op terugkijken (of, zoals Monique het zou zeggen: "dat was een succesmomentje")

Nog even, en dan gaat mijn kleine neefje samenwonen. Nu zie ik hem nog elke maandag, en kan ik nog, wanneer mijn broer zijn levenslange en voortdurende plagerijtjes over mij uitstort, stil naar hem articuleren: "al VIJFTIG jaar..."

[Stamelend:] Adidas, wat doe je me aan?!

En die laatste twee leestekens vormen een interrobang, maar daar kom ik later op terug / klik op de afbeelding voor een vergroting

Zelf kreeg ik hem niet op de foto, maar in de schemering, op de fiets naar huis, zag ik een maan zoals ik hem nog nooit gezien had

De nieuwe dokter bij wie ik kom, is nog erg voorzichtig. Gelukkig schat ze me wel goed in, als zij duidelijk aangeeft dat zij slechts een advies geeft over het aantal pillen dat ik zou moeten slikken, maar dat ik degene ben die besluit; het is mijn lijf

Momenteel kom ik niet makkelijk mijn dagen door. Afspraken zijn nog snel teveel en mijn rug weerhoudt me van in gang komen. Netflix biedt enige uitkomst; ik kijk 'Homeland"

Een soort van bonusgesprek met de arts die jammer genoeg stopte in het ziekenhuis waar ik kwam. Ik weet direct weer waarom ik dat nog steeds zó jammer vind. Maar de deur mag op een kier blijven staan, verzekert ze me. Daarvoor ben ik dankbaar

Al die mensen van marketing en/of communicatie in bedrijven en instellingen, maken er toch wel wat leuks van soms, in de crisis

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Een onverwachte ontmoeting op een onverwachte plaats. Dat was leuk en fijn, om elkaar weer even te spreken

Ah, wat fijn kneuterig; boodschappen in de fietsmand

Heerlijk als een webwinkel door de vertaalmachine gaat

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Naar wie moet ik nu alle toevallige hartjes sturen? Ik ga ze hier plaatsen, voor jou

Wat krijgen de kinderen die het moeilijker maken dan?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mijn zeer betrokken leidinggevende stuurt mij een lieve kaart. De adressering is prachtig: "Graag aan Els Coolen." Ik bedenk dat de postbode moet glimlachen

Vandaag neem ik definitief afscheid van een van mijn beste vriendinnen. Vanwege de Covind-sh*t in niet te bevatten omstandigheden. Zo niet passend bij haar warmte. Speciaal voor vandaag bedruk ik een mondkapje, dat ik met trots zal blijven dragen

Als een rietje te kort is voor het flesje, maak ik een hoogstaand 'antirietjesverdwijningstoebehoren'

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Het was een intensieve week. Teveel afscheid. De koek is op, de pijp is leeg, ik ben moe. En dus geef ik me daar aan over, en ga midden op de dag naar bed. Twee uurtjes slaap kunnen veel verschil maken

Vroeger noemden we dit volgens mij een telefoonboek...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

De datum van vandaag, 12022021, is een palindroom. Dat is niet zo bijzonder. In digitale notering is het echter ook een ambigram; op zijn kop lees je precies hetzelfde. Fijn voor de datumgekkies

Nog meer afscheid. Van 'geen steen kunnen kiezen' tot sprankjes bezieling. Ik ben vooral dankbaar

We moesten online afscheid nemen van elkaar. Dat was niet te doen en toch was het goed. Omdat het tussen ons altijd goed was. Oh... ik ga je zó missen

Ik kon er maar niet achter komen wat zorgde voor de regenboog op het ziekenhuistoilet

Hé Nu, zijn de schappen nou leeg of vol?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Bijna 30 centimeter sneeuw vráágt om warme chocomel

We liepen een heel klein stukje samen op. Het was wel een verrekt intensief stukje. Ik zal de Prozacboom, het 'opperhoofdhanspleintje', de hide-and-seek, de after eight en chips, de camper en ons ellenlang gefilosofeer over de zin en onzin van het leven, niet vergeten

Ik ben nog niet terug op het dagelijks uploaden van mijn pixEls, en tegelijkertijd houd ik het toch maar mooi vol. Met elke dag verwondering, hoeveel sh*t de kosmos ook op mijn bordje flikkert

Er gebeurt veel op dit moment. Wereldwijd, landelijk en in mijn persoonlijke omgeving. Veel afscheid, dat vooral. Een middag in een atelier, waar ik alles wat voorradig is mag gebruiken, brengt verstilling en rust. Niet in de laatste plaats door degene die het begeleidt. Zij raakt mij op zielsniveau

De behandeling bij de fysio bezorgt me blauwe plekken. Ik doorsta het prima, omdat ik weet dat het helpt. En omdat weer blijkt hoe fijn het is als iemand geschiedenis heeft met mij. Dan wordt de fysio zomaar een stukje psycholoog

Mijn broer serveert restauranteten. Geklaarde boter, zelfgemaakt paneermeel van bruinbrood voor de schnitzel, en zelfgemaakte bramenjam. Dat met aardappelsalade, salsa en tuinkers-appelsalade. Niet te versmaden

Is het nu tijdelijk of definitief?

Klik op de afbeelding voor een vergroting