Ik werd op tijd binnengeroepen en de arts was buitengewoon aardig. Fijn om dat ook mee te maken

Sou eh... sou    sou eh.. de commentator fanneh... fanneh.. dienst sichselluf eh...      beseffen datteh... dat dat elke sin die eh... die hij eh..    segt, so eh... so ongefeer, so ongefeer fier minuten, fier minuten eh... fier minuten duurt?

Ik ga bezig met het leren van het Adobepakket. Tot nu toe heb ik altijd gebruik gemaakt van de gratis equivalenten. Poeh... dat is geen sinecure

Bij het schoonspringen bedenk ik bij de eerste springster: "nou, die mag haar badpak nog wel even naar beneden trekken." Blijkt dat alle dames hun badpak tegenwoordig zo dragen. Dat waren best 'n boel billen

In één klap heeft het scherm van mijn iPad een volledig andere lay-out. Hoe ik dat gedaan heb weet ik niet, dus ik weet al helemaal niet hoe ik het moet terugzetten naar mijn vertrouwde padje. Na veel zoeken op google lukt het me toch om de oude lay-out terug te krijgen. Pfuuw, ik kan weer slapen

Een vriendin geeft me een boekje over de merel. Merelmeneer is al lang uit beeld, maar wordt nog steeds herinnerd

In de avondetappe begint het plots flink te regenen. Vier parapluutjes bieden uitkomst. Moet kunnen. In een volgend beeld na een item, staat er een volledige partytent overheen. Dat doe ze toch goed daar

De tandarts vond mij een bikkel

Ik ben niet zo van het voetballen, maar de oranjemars van feestende voetbalfans is toch wel indrukwekkend

De 117e maal 36 dagen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik had drie afspraken in Eindhoven, met wat lastige parkeergelegenheden, waardoor ik besloot op de fiets te gaan. Vandaag 32 kilometer gefietst. Schouderklopje

Leuk weetje: wat als je achternaam correspondeert met je beroep? 'Keurslager Robert Worst', 'uitvaartverzorger de Kist', 'chef-kok Sjef de Cock'. Dat heet een aptoniem

Met dank aan mijn meelezers, 36 per ongelukke hartjes. Nog altijd voor Odette. Miss you

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Bij mij is de avondetappe de ochtendetappe

Momenteel kijk ik veel wielrennen en een beetje voetbal. Bij het voetbal zie ik mannen een klein tikje krijgen, om vervolgens rollend over de grasmat het uit te schreeuwen en vooral lang te blijven liggen. En dan de wielrenner, die met 70 kilometer per uur tegen het asfalt kwakt, direct opstaat en bloedend zijn fiets zoekt, de etappe uitrijdt en er achteraf achter komt dat hij 100+ kilometers gefietst heeft met een gebroken sleutelbeen. Marginaal verschilletje

Degene die dit hartje stuurde schreef daarbij: "Ik struikel bijna over het geluk tegenwoordig. Nu weer in de paskamervloer"

Een dag volgens de filosofie: het waren lekkere nectarines

Chique lunch: witte eierkoek