Mijn scriptie is af, en ingeleverd. Nog heel even beoordeling afwachten, maar ik ga ervan uit dat ik klaar ben met de opleiding PMKT. Het was me een paadje wel... Het lijkt een Godswonder dat ik het gedaan, en vooral volgehouden heb. Ik slaak een zucht van verlichting

Ik zie in één oogopslag dat ik momenteel vaak om pixels verlegen zit. Dat wil niet zeggen dat de 36 dagen geen echte verwondering hebben gekend. 't Is wat langer nadenken, over kleine momenten. Die zijn er bijna altijd

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik kan ze echt gewoon zien hoor...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Donderdag vroeg mijn broer of ik in het weekend even zijn kliko's buiten wilde zetten, omdat hij een paar dagen weg is. Natuurlijk wil ik dat, en ik zette dat, zonder mijn leesbril op te zetten, even als herinnering in mijn telefoon. Zondagochtend lees ik: "klojo's Jeroen"

Van mijn scriptiebegeleider voor de opleiding PMKT had ik eerder een jaar les. Ze was niet heel scheutig met complimenten, op zijn zachtst gezegd. Vandaag mailde zij me over mijn scriptie die af is, en door haar gezien: "Ik ben trots op je!" Ik ook, op mezelf

Twee gesprekken in het medisch circuit. Moeilijke gesprekken, met een gevoel van een soort van dreiging. Ik ben verdrietig en tegelijkertijd is het goed om te merken dat ik mezelf serieuzer neem dan eerder. Dat maakt het niet minder moeilijk, maar wel zinvoller

Een dag met veel pijn is een dag met veel youtube. Het algoritme brengt me opnieuw bij de Koreaanse patisserie. De Engelsen hebben daar een mooi woord voor: immaculate

Dat is een geweldige stok achter de deur om de deadline van mijn scriptie te halen: de twee mensen die er ruim tien jaar geleden voor zorgden dat ik uiteindelijk de opleiding PMKT ging doen, gaan -mits ik slaag- aanwezig zijn op de diploma-uitreiking. Die ik al ruim tien jaar niet heb gezien. Wat een eer dat zij erbij willen zijn. Nu nog even aan mijn scriptie...

Een uur in de regen, dat is duidelijk

Het is misschien wel het moeilijkste dat ik voor mijn opleiding PMKT doe: mijn scriptie voltooien. Ruim een jaar geleden keek ik voor het laatst daarnaar. Ik heb teveel geïnvesteerd om het te laten gaan, dus ik start een Spartaans ritme van één uur op, één uur af. Ik wist niet dat er zoiets bestond als 'cognitieve conditie', maar die van mij is ver onder nul. 't Is ploeteren, maar ik kom er wel

In mijn bulletjournal mijn 'moodtracker' van september

Je kunt nooit genoeg washitape hebben

Patroon 41/100. Ze hoeven niet allemaal mooi te zijn, toch?

Klik op de afbeelding voor een vergroting