Ik doe er echt niet mijn best voor, maar ik blijk veel minder dan gemiddeld energie te gebruiken. Ik zoek nog altijd naar het oplaadpunt voor mijzelf

Eens kijken hoe klein ik ze kan maken

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Vandaag ontdekte ik de ongelooflijke nerfstructuur van een Pilea peperomioides, ofwel het pannenkoekenplantje

We werkten met Rembrandtkrijt, en dat was fijn. Rustgevend

Ik had de mobiele pizzeria al regelmatig zien staan, maar ik ben redelijk kieskeurig als het aankomt op pizza's. Vandaag besloot iemand voor mij dat we die pizza's zouden proberen. De moeite waard, erg lekker

Zij verwoordde de winst die ik boekte in handelen vanuit oordelen naar handelen vanuit behoefte. Dat was mooi om te horen, zeker uit haar mond

Het advies van de GGD Brabant-Zuid-Oost: "blijf thuis en laat je testen." Ze komen dus aan huis?

Hoewel ik weer slaap 's nachts, kan de vermoeidheid me overdag soms erg overvallen. Ik denk dat het oorspronkelijke advies van de arts: "slapen wat je slapen kunt," niet meer opgaat. Toch doe ik lekker net alsof dat nog wel geldt en ga midden op de dag naar bed. Met een warme hittepit in mijn rug. Ik doe braaf alles wat de dokter zegt

Ik houd enorm van sneeuw. Vandaag viel er een inie-minie laagje. Maar toen het viel, was het buiten magisch. De vallende sneeuw was hoorbaar, als een soort gefluister. Eeen beetje lispelend

Als iemand in gesprek met mij me niet laat ontsnappen, is dat irritant en goed

Mijn object is na de tweede laag glazuur uit de oven. 't Is niks en toch zo veelzeggend

De behandeling bij de fysio is verrekte pijnlijk. Ik mag vloeken. Als ik daarna weer zelf mijn veters kan strikken, weet ik waarvoor ik het doe

Ik vind hockey nog steeds kl*ten met een stokkie

Ik beland wat onwillekeurig in de film 'De hel van '63'. Slechte film, met intrigerende feitjes. Zoals de föhn, die Reinier Paping als winnaar van de elfstedentocht van 1963, kreeg van de provincie Overijssel, voor zijn vrouw

Op het bordje staat "nederlandse komkommer." Mmm...ze zijn wel oranje...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Vanwege medicatie heb ik continu een vieze smaak in mijn mond, waardoor veel dingen niet meer lekker zijn. Zure en bittere smaken verdraag ik het best. Daarom geniet ik van de Caesar salad van Jamie Oliver, die mijn broer maakt voor ons

De zorgverlener vraagt of ik kan benoemen waarom ik me bij haar op mijn gemak voel. Dat kan ik. Omdat zij zich niet belangrijker maakt dan ze is. Want ik kom veel mensen tegen die dat wel doen. En daar heb ik een hekel aan. Fijn dus als er twee voeten op de grond staan

Dat was bijna meditatief; een tempex bal beplakken met touw. Van de vier elementen is dit aarde. Dat is toch duidelijk

Eeeen ik teken weer patroontjes

De reactie was geweldig. Nog mooier was dat ik volmondig "ja" zei, toen de ontvanger vroeg of ze het direct mocht openmaken, nota bene in gezelschap van anderen

Het begon als een grapje, maar het mondkapje is bedrukt en klaar om verpakt te worden. Zo benieuwd naar de reactie

Mijn fineliners willekeurig bij elkaar rapen, blind in het doosje doen, en er dan achter komen dat ik ze precies op volgorde erin heb gedaan

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Vandaag las ik dat de nieuwe variant van het coronavirusvirus, die in veel landen opduikt, een code krijgt. Ondanks de grimmige oorzaak, houd ik van codes. Het gaat hier om VOC-202012/01 dat inmiddels VUI-202012/01 heet. Van first variant of concern in december 2020, naar variant under investigation

Leuk, die 36 dagen op 31 december, maar waar plaats ik dan de foto van onze zelfgemaakte sushi? Mijn broer, mijn neef, de vriendin van mijn neef en ik vierden een rustige oudejaarsavond. Ik rolde voor het eerst sushi, speelde voor het eerst carcasson en fietste voor het eerst in jaren zonder licht naar huis, omdat mijn fietscomputer het te koud vond. En dat alles ook voor het laatst, in 2020

Wow, 36 dagen precies op de laatste dag van het jaar. Een moeilijk jaar, in zoveel opzichten. Voor zoveel mensen. Gelukkig 2021 wordt: gelukkig... 2021

Verschrikkelijke rotdag, dus koop ik voor mezelf een heel chique blikje drinken; met aluminium afgedekte bovenkant. Het was gelukkig nog lekker ook

De serie op Netflix heeft weinig inhoud wat mij betreft. Toch blijf ik kijken, omdat het een vervolg is op de film 'Karate Kid' uit de jaren '80, met dezelfde hoofdrolspelers, die nu oude mannen zijn. De verwijzingen naar deze tijd zijn voor mij een trip down memory lane

Ik kan niet helemaal peilen wat de arts vindt van mijn uitspraak dat ik in het dierenrijk al lang was achtergelaten, te zwak om te volgen en jagen.

Mijn eeuwige factchecking maakt dat ik zie dat wolven gewonde soortgenoten juist vooraan plaatsen, zodat zij het tempo mogen bepalen. Wauw, dat is mooi
(Oh en zodat zij als eerste geofferd worden)

Mijn plan om twee maal een halfuur te fietsen, werd gedwarsboomd door Bella. Dat was balen, en tegelijkertijd leverde het een leuk weetje op: waarom stormen een naam krijgen

Ik wist vantevoren dat ze transparant zou zijn, en mijn vraag in alle eerlijkheid zou beantwoorden. Dat deed ze. AU... Ondanks dat blijf ik gaan voor zuiverheid, omdat het alternatief vele malen pijnlijker is

Op deze blog blijf ik bewust weg van ellende en gedoe. Maar er zijn dagen dat dat echt niet kan. Zoals deze kerstdag, die ik in het ziekenhuis doorbreng, en waar de bestelling van de kerstmenu's niet is doorgekomen, waardoor we 's avonds een soort van gevangenishap eten. Worst X-mas ever. Hopelijk is het over een paar jaar een leuke anekdote: weet je nog toen...

Sinds lange tijd weer eens klei in mijn handen. Mij viel niet op wat de ander wel zag: dat ik ronde, organische vormen boetseer, terwijl mijn werk bijna altijd recht en hoekig is

Als ik aan degene tegenover me vraag "Lach je me nou uit?!", zegt ze vastberaden: "Ja!" "Maar wel waarderend. Ik lach je waarderend uit"

Ook op saaie plaatsen een beetje in de sfeer komen

Geen idee of dit een bewerkte foto is, of dat iemand deze tutu echt gemaakt heeft (én nergens in het groot te vinden), maar prachtig

Als ik het buiten heel koud vind, zoals vandaag, wend ik me altijd tot de weerapp op mijn telefoon, waarin ik Verkhoyansk heb staan. Dat is de koudste bewoonbare plaats op aarde. Dan is 4 graden boven nul ineens een lachertje

Ik kijk nauwelijks meer TV. Op zaterdagavond zap ik wat en beland bij 'Sterren op het doek'. Deze aflevering met Tom Egbers. Op hem was ik in mijn tienerjaren een beetje verliefd. Mijn moeder noemde hem "een scheetje." Het interview is niet heel diepzinnig, hij nog altijd wel. Ik vind 'm nog steeds een scheetje

De arts aan wie ik 14 december mijn tekening gaf, stuurt mij een kaart met prachtige woorden van dank. Dat ze een kaart stuurt vind ik al wonderlijk, de inhoud maakt me aan het huilen

Als ik bij mijn broer eet, vraagt hij na de hoofdmaaltijd "wie wil er klei met vruchten?" Hangop bedoelde hij, het was hangop

Ik dacht dat we op de opleiding waar ik werk, moeilijke klassencodes hebben. Zoiets als 02-VPK1-06. Vandaag keek ik een filmpje van een leraar die tijdens een online les verrast wordt door zijn klas: D20VP19EF. Oké...

Twee mannekes van een jaar of zes, beiden zonder voortanden, leggen ongevraagd uit dat zij de boom voor mijn huis aan het helpen zijn. Er zitten spijkers in, waar mensen de zakken met PMD-afval aan hangen. Die gaan ze er allemaal uithalen. Slissend klinkt het: "want zo'n spijker is in principe niet goed voor de boom"

Ongeveer een halfjaar geleden ontmoette ik een arts, die het aandurfde veel onderlinge verbanden -tussen zowel fysieke als mentale problemen- te leggen. Het is begrijpelijk maar zo zuur dat zij nu naar een andere werkgever gaat, zodat zij niet bij mijn behandeling betrokken kan blijven. Zo jammer; beste arts ooit 

Er verandert veel voor me op dit moment, en dat vind ik niet gemakkelijk. Zo douche ik voortaan zittend, op een douchekruk. Poeh... dat was wel een ding. Ondanks dat constateer ik dat het oké is

Mijn neef -wiens geplande wereldreis niet doorging vanwege de Coronacrisis- gaat vrijwillig in vijf dagen vierhonderd kilometer mountainbiken, bij 3 graden en regen. Leuk dat hij het leuk vindt dat ik hem volg

Wat is het brein toch intrigerend. Dat het in een kunstwerk van slechts wat houten blokjes, herkent welke meester het betreft

(Tenminste, ik weet niet of alle breinen dat doen)

Weet je nog? Met ecoline druppelen en dan met een rietje uitblazen? Dat was een tripje down memory lane

Om 8.00 uur fietste ik naar Eindhoven. Het was nog donker, en KOUD! Dat was lang geleden dat ik in de vrieskou op de fiets zat. Heel erg wennen en toch ook wel lekker

Ik ben al lange tijd uit de running op het werk, en dat vind ik moeilijk. Wat fijn dat ik collega's heb die onvoorwaardelijk blijven luisteren, als ik het zwaar heb

Het begon kortgeleden vriendelijk. Nu gaat het hard tegen hard. Zonder genade

Ik bedenk vaak hoe het zou zijn als je vijftien, twintig jaar geslapen zou hebben. De science fiction van toen, is nu werkelijkheid. En als je nichtje dan vraagt op welke hoek van de enveloppe zij een postzegel moet plakken, dan weet ik: er is veel veranderd

We vierden geen Sinterklaas, en toch kreeg ik een prachtig cadeau uit zeer onverwachte hoek. Ik werd er gewoon stil van

Ze kwam pasgeleden al voorbij, maar ik blijf onder de indruk van het werk van Susanna Hauer

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik kocht een medicijndoos, waarvan ik altijd het idee had dat deze horen bij tachtigjarige oude dames, die het allemaal niet meer zo goed weten. De praktijk blijkt weerbarstiger. Maar, als het dan toch moet, dan eentje in regenboogkleuren. Het oog wil immers ook wat

Vandaag fietste ik twee maal op en neer naar Eindhoven. De tweede keer heen raakte ik volledig doorweekt, waardoor ik het tot op mijn botten koud kreeg. Vroeg naar bed na hete douche, met fleecedeken, warme hittepit, pyjamabroek, en zelfs met sokken (dat mocht vroeger niet omdat je daar wintertenen van zou krijgen). Ik herwaardeer mijn warme bed

Vorig jaar tekende ik deze cartoon over de overwinningsspeech van Thierry Baudet. Een verliezingsspeech zal er niet in zitten. Misschien krijgt hij een plekje op zijn vlaggenschip naar de Renaissance

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik kijk wat gedachteloos naar de titel van gisteren, en besef dat ik deze ineens heel anders lees... En ja hoor, ze bestaan: kakelversjes

Het brood was nog warm toen we het aten

Niet omdat het black friday was, en zéker niet vanuit een drukke winkelstraat, maar de 25 fineliners van Stabilo die ik al jaren heb, gebruik ik bijna elke dag en daarom gaf ik mezelf er 50 nieuwe cadeau

De Hema vraagt bij de kassa om 15 topoucen afstand te houden. Geweldige marketing

De natuur heeft veel moois te bieden

Fotografie: Melvin Hing ©

In deze 36 dagen heb ik vaak lang moeten nadenken tot ik uitkwam op iets positiefs, iets om mij over te verwonderen. Het is elke dag gelukt

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Hij kwam al vaker voorbij vanwege zijn ingenieuze miniatuurtjes die hij dagelijks maakt. Vandaag knopen als taartjes en wol als stokbroden. Dat zeg ik, ingenieus

Klik op afbeelding voor een vergroting

Mijn neef en ik zijn echt de enigen in de familie die behept zijn met spelletjesgenen. Vandaag deden we voor het eerst Kolonisten van Katan, het kaartspel. Dat was leuk

Zo leuk als je zelf zaken kunt bedrukken

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ergens in de VS wordt voor ieder COVID-slachtoffer, een witte vlag in de grond gestoken. Naasten mogen hierop de naam van het slachtoffer schrijven. Indrukwekkend

Als je mij een halfjaar geleden had gezegd dat ik rond deze tijd mondkapjes zou uitwassen en op het droogrek zou hangen, had ik je hartelijk uitgelachen

Afscheid nemen van haar was het moeilijkste. Omdat ze mij met kalmte benaderde, waardoor ik zelf ook kalmer werd. Dat was een mooie ontmoeting

Het gesprek midden in de nacht was even oprecht als moeilijk. Wat kan een mens soms veel betekenen in een betrekkelijk korte periode

Oh... Er kan dus ook bier in zitten? Of cola?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Het kan niets anders zijn dan een cartoon, voor de dame met de paarse haren. Die regelmatig een beetje buiten de kaders denkt. Daardoor voel ik me mens

Het was een fikse schoonmaak, waarbij heel veel werd weggewerkt. De lege koelkast is het gevolg, en dat is prima

Mijn nieuwe, betonnen toiletrolhouder. Lovin' it

De arts geeft me haar e-mailadres op een blaadje uit een notitieblokje van Plint. Wanneer ik haar vertel nog ooit voor Plint gewerkt te hebben, omdat mijn leraar Nederlands de oprichter was, vertelt zij enthousiast dat ze al jaren fan is

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik weet niet goed of de gespreksleider me niet snapte, of dat hij de grap niet kon waarderen. Hij vroeg of ik iets kon zeggen over het kaartje uit het kwaliteitenspel, dat ik in mijn handen had. Mijn "het is ongeveer acht bij vijf centimeter" kwam verkeerd, of helemaal niet aan

Als een mevrouw vóór mij bij de kassa van de Jumbo gevraagd wordt naar haar postcode, in verband met een klantenonderzoek, antwoordt zij met: "5691 AH, Albert Heijn"

Hoe een levensgroot spel Mikado zoveel menselijke patronen kan blootleggen

Op Instagram kom ik zo nu en dan content tegen waarvan ik erg blij word. Zoals bij dit account

De nieuwe medicatie die ik krijg, zorgt voor een vieze smaak in mijn mond. Dus ik vind dat ik gelegitimeerd dropkrijtjes (of, wellicht: krijtdropjes) mag eten

Voor mij voelt het als afbrokkelen. De tekst die ik krijg, waarin het niet gezien wordt als afbrokkelen, maar vernieuwen, maakt indruk

Voor het eerst in mijn leven kan ik niet wakker blijven tijdens een bijeenkomst met meerdere personen. Ik weet niet wat me overkomt. Degene tegen wie ik het vertel, vindt het prachtig: volgens haar ben ik nu echt aan het loslaten

Stilleven van een avondje gekheid

Soms maakt de moeheid dat ik niet meer fel en bezield kan zijn. Vandaag werd mij in mijn ogen onrecht aangedaan. Nouou... de felheid was er hoor

Er samen uit kunnen komen, zonder dat we het samen eens worden. Het kostte een paar snippers, maar toch...

Ik heb me in mijn leven nog nauwelijks ooit verslapen. Nu de vermoeidheid er mag zijn, gebeurt het bijna dagelijks, ondanks dubbele, driedubbele wekker. Winst of verlies?

De nieuwe versie van het social distance shirtje, in mijn lievelingscombinatie donkerblauw-goud-wit. Ik krijg veel reacties en dat is leuk

Nouou... dat durf ik wel te betwijfelen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

De reactie van degene aan wie ik dit cadeautje gaf, was weer goud waard

Het bloedprikken ging faliekant mis. Jammer, omdat ik er voor had gewaarschuwd. Ik bleef over met wat blauwe plekken en een broek vol met bloedvlekken. Het enige in het pand aanwezige zout (want bloed gaat uit kleding in koud, zout water), waren minuscule verpakkinkjes met vijf korrels of iets dergelijks. Ik heb er denk ik zo'n tachtig leeggemaakt. Alles voor mijn lievelingsbroek

Een dag eerder luisterden we naar 'Liability' van Lorde. Vandaag schuift ze mij deze banaan toe. Zo lief

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik ben op een plaats waar ik liever niet wil zijn. Sterker, een Godvergeten oord waar je zo snel als mogelijk uit moet zien te komen. En dan plakken ze dit op de tafels...

De puzzel was al een tijd klaar, maar nog steeds niet opgeruimd. Het moest er maar eens van komen. Briefje voor de volgende heb ik achtergelaten

Nog niet helemaal tevreden over de zin en kleur, maar toch: T-shirtje bedrukt met "Social distance... I've trained for this my whole life"

Hoe minder lekker het gaat, hoe meer lijnen ik ga trekken. Dit was een heftig weekje

Als je in Zuid-Afrika geen spijt hebt, zeg je: "Ek is nie jammer nie." Prachtig

Dat een volwassen man, die boos is en geen contact wil, onder zijn bed gaat liggen en meerdere mensen laat zoeken naar hem, is dat toch wel episch

Als ik in het donker van Son naar Eindhoven fiets, kom ik een stuk fietspad tegen, waar de lantaarnpalen felrood licht verspreiden. Ik ben benieuwd of dit een foutje in de software is, of dat het een reden heeft

36 dagen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Zelfportret in ecoline

Fijnste jaargetijde: the Fall

Toepasselijk in de herfst: the Fall

Wat is galgenhumor die goed begrepen en op waarde geschat wordt, toch fantastisch

Weten dat er iemand een beetje op je let, binnen een setting waar je snel verloren raakt, is prettig

Mijn absolute favoriet op instagram op dit moment: Milo and Oaks. Übergrappige golden retrievers

Dat de arts nog altijd mee puzzelt over oplossingen en aanpassingen, blijft me raken

We schreven een elfje. De dichtvorm dan, zoiets als een haiku maar dan anders. Daar kwam veel moois uit

Een bloedprikmevrouw, een bekende en een onbekende, zeiden in twee dagen dat ik zo'n mooie nagels heb. Fijn vind ik dat, want ik houd van verzorgde nagels

Voor het eerst in heel lange tijd, vind ik het fijn om naar bed te gaan. Dat ik er nu in slaap, helpt daar zeer aan mee

Het was een bonte verzameling met Jason Mraz, AHA, Iron Maiden en Marco Borsato. Veel herinneringen

De therapeutische breedte van het middel is heel smal. Toch (b)lijkt niemand zich druk te maken over de breeklijn van de tablet, die niet in het midden zit. De grootste helft is 15% groter dan de kleinste...

Het is al bijna donker als we klaar zijn met eten. Maar ons traditionele tafeltennispotje laten we ons niet afnemen. Met een oranje balletje houden we het nog verrassend lang vol. Lang genoeg om opnieuw ingemaakt te worden, dat dan weer wel

Ik krijg veel lieve wensen via whatsapp en de post. Soms zijn ze wel heel toepasselijk

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Wat leuk, een aardigheidje van mijn werkgever, ter ere van de dag van de docent. Het zijn de kleine dingen die het doen

Pompidom... nog meer patronen

Als ik in de stromende regen van Eindhoven naar Son fiets, zie ik ineens dat mijn knieën aan het soppen zijn. Mmm. dat geeft te denken over de spoelmatigheid van mijn wasmachine...

Dat ik diegene in het hokje "paars en lomp" mag plaatsen, zegt veel over de manier waarop zij verbinding met mij maakt

Patroontjes tekenen maakt mijn volle hoofd leeg

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik ben verrast door het aantal 'analoge
beterschapskaartjes' dat ik krijg, in dit digitale tijdperk. En oh, wat zijn die leuk om te ontvangen!

Het zijn moeilijke dagen. Dan geeft zoeken op instagram naar mooie accounts, de broodnodige rust

Patronen

Als lunch aten we een lavacookie salted caramel. Dat was lekker

Een nachtelijk telefoontje, op afspraak. Dat was een mooie interventie die de gemoederen tot rust bracht

Het moest snel af, en daarom was het extra fijn dat het resultaat 'klopte'

Klik op de afbeelding voor een vergroting

De reactie op het bedrukte shirtje dat ik cadeau gaf, was goud waard. Mooi, omdat het slechts een korte ontmoeting was, maar wel heel bijzonder

Als degene met wie ik spreek, goed kan relativeren én morbide grappen eruit flapt, kan zij bij mij niet meer stuk

Klein zinnetje met verstrekkende invloed: "Neem jij even zelf je temperatuur op?"

Dat wat mij definieerde, niet meer kunnen, hakt er keer op keer diep in. Daarin serieus genomen worden hakt het er een stukje uit

Waarschijnlijk waren de nieuwe medicijnen de oorzaak, maar hoe dan ook: ik had het blijkbaar nodig, een dagje dramaqueen zijn. Kan dat ook van mijn [non-existing] bucketlist af

Poeh.. dat was tien jaar geleden. Potje SkipBo was een welkome afleiding van mijn bomvol hoofd

I'm not scared to be seen,
I make no apologies, this is me

Bij het op een plaat schuiven, stortte een kwartpuzzel ter aarde... Daar gaan we weer, voor de derde keer

Ze verwachten enkel mensjes met maat 32...

Ik zag iets, dat héél lang op slot gezeten had, opengaan. Dat was prachtig

Het was er een met horten en stoten, maar toch ook nu 36 dagen verwondering

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Een lekker drankje op terras met goed gezelschap en 'gewone praat' was zeer welkom

Voor het eerst sinds tijden word ik weer een keer pas rond 9.00 uur wakker. Ongelooflijk

Wanneer iemand een schema maakt, precies zoals ik ook zou doen, is dat erg prettig (oké, oké, ik had het wel in Visio opgemaakt)

Jammer dat Herbert Dijkstra er niet bij is deze keer, maar het gekeuvel en het Franse landschap zijn toch wel rustgevend

OMG, daar gaan we weer... 'Iets dat volledig uitgekauwd is, geduldig uitzitten' is geen kwaliteit van me

Een gesprek met iemand die recht vanuit het hart en met veel humor zorg verleent. Die maakt het verschil

Resultaat van een weekje gekte:
postoverdrachtelijk
subdominant
prittig
metafilosoferen

Portret van Stella. Geniaal

Dat ik er dan achter kom dat ik de onderkant van mijn tas nog wel het mooist vind

Dat de worsteling in het leven een gevecht is tussen de drang naar homeostase en de wil om te veranderen, is een prachtige zienswijze

The world is on fire

Klik op de afbeelding voor een vergroting

"Waar denk je als eerste aan bij het woord communicatie?"
"Het eerste axioma van Watzlawick, da's logisch..."

Mij wordt gevraagd welke gedachten ik heb als ik 's nachts wakker lig. Dat zijn vragen als "Waar op de schaal van Scoville zou mijn tandpasta staan?