...en weer even op standby... 

Deze 36 dagen maken de achtste keer 360 dagen vol, en dat maakt 2880 dagen. Jeetje

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Als ik 's avonds rond 20.00 uur nog een half uur moet fietsen, lijkt het alsof iemand met de thermostaat heeft zitten knoeien. Van de wereld. En dat is waarschijnlijk nog waar ook

Er bestaat een verschil tussen 'sour' en 'tart', diet toch beide zuur betreffen. De frambozensorbet die mijn broer gemaakt heeft, beschouwen we als tart.

In het ziekenhuis kom ik dit bordje tegen. Poeh, je zou ook maar de trap aanzien voor een lift...

Ik dacht: laat ik mezelf eens uitdagen,en de puzzel gaan maken van 'the Vitruvian man'. Man man man, dat is geen kattep*s

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Moeilijke dag. Dan helpt het om filmpjes en foto's te kijken van honden

De komende dagen ben ik weg van huis en weet nog niet of ik iets kan uploaden. Maar dan ga ik in ieder geval op stand-by, en volgen de pixEls later met terugwerkende kracht

Samen geschiedenis hebben maakt het gesprek altijd moeiteloos

Zo leuk om in een opwelling binnen een uurtje een t-shirt te kunnen bedrukken. Omdat gewoon donkerblauw mooi, maar wel saai is

Op Nu.nl staat deze foto van de stranden van vandaag, met het ultieme understatement eronder: "Op wegen naar stranden werd vandaag niet altijd even goed afstand gehouden"

Über-ich: "overdaad schaadt!"

Es: "Hou je bek..."

Naar filmpjes als deze kan ik uren kijken

Vandaag was een enorm moeilijke dag; het niet slapen en een voortdurend pijnlijk lijf zijn juist in deze vakantieperiode erg overweldigend en confronterend. Het is goed om te constateren dat ik de aangeboden hulp niet afwijs. Oké, die hulp werd redelijk pertinent geboden, en toch: ik bleef, en dat is lang echt anders geweest

Ik krijg een appje van mijn leidinggevende waarin zij informeert hoe het met me gaat. In de vakantie. Dat raakt me, die betrokkenheid

Luisteren

Omdat het vakantie is, en omdat het kan

Terwijl ik zucht en steun, omdat ik in mijn vakantie het grootste deel van de tijd bezig ben met de afronding van mijn opleiding PMKT, moet ik toegeven dat ik grafiekjes maken van de verzamelde data voor mijn scriptie, stiekem heel leuk vind

Ik spreek met een arts over eigen regie en autonomie. Haar zin "ik wil vooral naast je staan, zodat je de ruimte voelt om zaken te bespreken" is voor mij de beste zin in jaren gezondheidszorg

Zeven jaar geleden plaatste ik deze 150x150 pixEls op 150x150 pixEls, toen bleek dat de nieuwe collega die ik voor het eerst sprak, en ik, direct een klik hadden. Die klik is er altijd gebleven, vandaag lunchten we en was het gesprek nog steeds wezenlijk

Mijn bullet journal was al donkerblauw met goud, en nu mijn schoenen ook. Subtiel, maar toch

Medisch dagje: bloedprikken, telefonisch consult arts over medicatie, fysiotherapie en nog een medische afspraak face-to-face. Geen aantrekkelijke vakantiedag. Maar als er dan super betrokken gereageerd wordt, mee gedacht en doorgepakt, kijk ik toch tevreden terug

Heb ik eindelijk vakantie, moet mijn portfolio voor de opleiding PMKT over twee weken, en mijn scriptie over zes weken ingeleverd worden... Afvinken dan maar

Van mijn neef krijg ik een jaloersmakende foto; mijn broer en hij zijn op vakantie, en gaan op 18 juli skiën op een gletsjer... Zijn berichtje op whatsapp bij de foto is terecht. Hij schrijft: "Sorry..."

Van het kaartje bij de post word ik helemaal stil, omdat de woorden bijzonder zijn, en het uit onverwachte hoek komt

Ik krijg mijn beoordeling binnen voor de begeleide intervisie van mijn opleiding PMKT. De docent schrijft in zijn feedback over mijn reflecties: "Deze op zich waren steeds een feest om te lezen, niet in de laatste plaats vanwege de verschillende vormen die je hiervoor hanteerde. Ook ik heb daar weer wat van kunnen leren." Dat raakt me en stemt me tevreden

Na verreweg het meest bizarre schooljaar van mijn carrière, is het werk nog lang niet klaar, maar ga ik vanaf nu loslaten. Afwezigheidsmelder aan, laptop in de kast, telefoon uit (dat is niet helemaal waar, ik blijf nog even bereikbaar voor een student van wie een ouder terminaal ziek is). En dan toch echt vakantie. Ik ben toe aan een leeg hoofd

De afgelopen weken waren om allerlei redenen zwaar; de emmer is vol. Als ik dan het bericht krijg van het overlijden van een student van me, kan ik in eerste instantie nog rustig reageren, maar raak daarna enorm van slag. En ondanks dat het voor de meeste collega's al vakantie is, worden de lijntjes snel gelegd. Ik kan op de juiste momenten ja en op de juiste momenten nee zeggen. Omdat er zo'n mooie verbondenheid is

Intrigerend: ik krijg om 16.00 uur een mail om een afspraak van 15.30 uur te bevestigen. Ondanks dat was ik ruim op tijd

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Alle seizoenen van the Big Bang Theory gekeken. Ik blijf ze grappig vinden

Als ik bij mijn broer eet, is hij flink op dreef en daarmee
onuitstaanbaar; alsof we nog steeds 20 en 16 zijn. Ondertussen maakt hij de lekkerste caesar salad ooit, en schotelt me door hem zelfgemaakte cotroensorbet met basilicum voor. Dan kan ik niet anders dan hem onuitstaanbaar laten zijn

De collega met wie ik het mondelinge examen afneem en ik, voelen elkaar goed aan. We maken het voor onszelf aangenaam door onderlinge grapjes. Een van de studenten geeft aan dat dat ervoor zorgde dat ze haar zenuwen in bedwang kon houden. Omdat de sfeer zo relaxt was. Dat is fijn om te horen

Ik zag enorm op tegen de overgang naar de nieuwe arts. Ik weet inmiddels dat dat te maken heeft met het al dan niet gehoord worden. Ik ben door veel ervaringen allergisch geworden voor niet gehoord worden. Bij deze arts voelde ik me gehoord, gezien en begrepen. 10 Kilo van mijn schouders

Vandaag de schort die ik bedrukte cadeau gegeven aan collega die met pensioen gaat. Goed gelukt, collega blij

Omdat mijn broer vertelt dat mijn neef met autopech in Italië staat, leer ik dat de Engelse versie van een viertaktmotor heel aangenaam bekt

Het is fijn als iemand die mijn verhaal beluistert, niet meteen krampachtig de positieve kant op gaat zitten sturen. Het negatieve mag er zijn, zonder dat dat gecultiveerd wordt. Dan voel ik mij gehoord en dat is veel waard

Fikse migraine vandaag, dus weinig om me over te verwonderen. Snel vergeten deze dag

De coronatijd maakt dat heel veel anders voelt, 36 dagen 150x150 pixEls blijven in mijn beleving hetzelfde

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Belangrijke levensles: Japanse zoutjes eten en een luisterboek via in-ear-headphones gaan niet samen. Tenminste één van de twee raakt gecompromitteerd

Moodtracker van juni in mijn bulletjournal. Vooraf afgeplakt met washitape, dertig dagen ingekleurd en eindelijk de tape mogen verwijderen. Duurt effe, maar dan heb je ook wat

Ik dacht dat ik een grapje maakte toen ik beweerde dat mijn tuinstel last heeft van plasticmoeheid, nu alles categorisch uit elkaar valt en afbreekt. Het blijkt echt te bestaan. Iets met UV-straling, weekmakers en kleur van de tuinset. It's kind of magic