36 Dagen in het nieuwe normaal, dat ik nog helemaal niet normaal vind

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Didn't see that coming...

Ik bestel online mijn favoriete en véélgebruikte fijnschrijvers: Copic multiliners cobalt. Gewone bestelling, niks bijzonders. Als ik het pakketje openmaak, blijken ze ingepakt te zijn als cadeautje. Dat is nog eens een leuke verrassing

Het is mooi als iemand het appel dat wel gevoeld wordt, naast zich neer kan leggen omdat ik dat heb gevraagd en heb aangegeven slechts te willen delen. Dan ben je een goede luisteraar

Hij was zó graag een tafel geweest...

Een video waarin artiesten van Cirque du Soleil hun beeld schetsen van de quarantaine, maakt me hier en daar wat ongemakkelijk. En toch blijf ik kijken. Misschien is het net zoiets als Rivella: een beetje vreemd maar wel lekker (hoewel, lekker heb ik dat nooit gevonden...)

Drie maanden geleden zou ik met contact op anderhalve meter afstand geen genoegen hebben genomen. Nu kwamen de vaste mannen en vaste vrouw voor een avondje eten en een goed gesprek, en was zelfs het contact op anderhalve meter ge.wel.dig

Nu ik vanwege mijn fysieke klachten voornamelijk gericht ben op instandhouding van enige balans in mijn werk, en daardoor minder bezig ben met ambitie naar meer, groter of hoger, knaagt dat heel soms wel eens even. Daarom ben ik toch een beetje blij als ik via linkedin een berichtje krijg van een manager van mijn oude werkplek, of ik interesse heb in een leidinggevende functie die vrij komt

Ik verwonder me er al minder over dat mensen zich niet aan de coronamaatregelen houden. Ik verwonder me er nog wel over dat je je vrijwillig in deze mensenmassa stort (de stranden op Hemelvaartsdag 2020)

Vandaag was ik er klaar mee. Voor de tiende week een brij van uur in uur uit overleg in ms teams, verdrietige studenten aan de telefoon, voor wie ik voor mijn gevoel weinig kan betekenen, teveel herstelroutes, te weinig soepel lopende software. Mijn lontje was ultrakort. Snel vergeten, nu vier dagen vrij

Soms denk ik wel eens dat ik te confronterend ben naar studenten. Een jongen die een nogal hobbelige studieloopbaan had, en met wie ik pittige gesprekken heb gevoerd, mailt me nu hij klaar is: "Ik wil jou nog bedanken: onze gesprekken zijn denk ik ook beslissend geweest en heb hierdoor mijn ogen geopend." Dat geeft vertrouwen in mijn aanpak

Dat er nooit klinkt "je moet het wel positief blijven benaderen," is een verademing

Het is een suffe quarantainezondag en ik vat mijn week samen in zeven woorden

Mijn broer maakt voor het eerst zwarte sesamijs in zijn nieuwe ijsmachine. 'From scratch'. Oké, de structuur en kleur lijken nog wat op beton, maar de smaak.... heavenly

In het programma waarin wij de dossiers van studenten bijhouden, open ik het dossier van elke student met wie ik die dag contact heb, iets voor heb moeten regelen, of die een afspraak op mijn spreekuur had. Aan het einde van de dag geeft dat een mooie indicatie voor hoeveel ik heb gedaan. Vandaag was dat een heleboel

Vandaag kwam met de post een gepersonaliseerde beker van mijn werkgever. Wat een ontzettend leuk gebaar! Ik hoop dat thee ook mag

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Een verlate verjaardagskaart, waarvan de helft is afgescheurd. Een kaartje van post.nl met excuses maakt dat niet helemaal goed. Gelukkig kreeg ik het deel met de afzender wel

Als mijn werkgever Fontys adverteert met deze tekst, moet ik héél even diep nadenken over de doelgroep

Fysiotherapie is gelukkig weer gestart. Dat was nodig. Voor mijn lijf. En voor mijn welbevinden, want ook daarin heeft ze een groot aandeel

Vandaag kwam ik er achter dat volgens de APA-notering, bijlagen in een rapport niet genummerd worden, maar 'geletterd'. Doe ik al honderd jaar 'fout'

En dit is wat Hollanders doen als het dringende advies is om anderhalve meter afstand te houden. "Oh? Ik heb toch écht anderhalve centimeter verstaan..."

In deze tijd moet ik enorm mijn best doen om niet te reageren op allerlei gammele commentaren op social media. Soms is dat héél moeilijk. Bij deze bijvoorbeeld, typte ik al in: "Hé verrekte koekwaus, leer eerst eens correct Nederlands voor je je emotionele diarree over het land uitstort." Toch maar maar niet gepost. Zal weinig nut hebben 

Een goed gesprek met een collega is veel waard

Ik kon er niets aan doen, maar vanaf hier mag ik weer gassen

Een vriendin komt met een vervroegde verjaardagslunch. Sushi met macarons na. Dat was een welkome afleiding

Om 20.00 uur was ik twee minuten stil. Ik denk wel iets stiller dan andere jaren

In mijn bulletjournal houd ik elke maand een 'moodtracker' bij: elke dag kleur ik iets in met een kleur die correspondeert met een stemming. Soms is dat in de vorm van een mandala, soms een bloem. De maand april tekende ik dertig virussen en kleurde deze dag voor dag in

Op Instagram volg ik een account van a dog named Stella. Stella kwam al eens voorbij in mijn pixEls met zijn hilarische sprongen in bergen bladeren. Deze foto moest ik hardop om lachen

Vandaag werd ik door mijn broer uitgemaakt voor 'hoge klasse tokkie'. Thnx, I think

Een gelukssteen in de brievenbus van de kindjes van een collega. Dat is toch om te smelten?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Misschien moet de afdeling marketing het ook eens spelen...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mijn scriptiebegeleider is een strenge docent, dus als ik mijn theoretisch kader van haar retour krijg, bereid ik me voor op een zee aan feedback. Er staat echter nauwelijks iets bij, en dit deel is in één klap goedgekeurd. Ik was zelf al tevreden, en dat bevestigd te krijgen geeft een zucht van verlichting. Op naar het praktijkonderzoek (in crisistijd, dus geen sinecure, maar komt goed)

Met de vaste mannen een kofferbaklunch gehouden: op ruim 2 meter afstand van elkaar, ergens op een twijfelachtig parkeerterrein, onze kofferbakken naar elkaar gericht. Dat was een welkom uitje. Goud waard

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik tekende deze cartoon al veel eerder, maar had hem nog nooit op Facebook gepubliceerd, omdat ik hem op het randje vond. Toen ik Trump de overweging hoorde uitspreken om bleekmiddel te injecteren bij mensen, als behandeling tegen COVID-19, vond ik dat ik alle schroom mocht loslaten. De reacties maken dat ik me gesteund voel in mijn verbijstering over de waanzin die Trump heet

De dag(en) nadat ik mijn 36 dagen 150x150 pixEls op Facebook heb gezet, schieten de statistieken telkens omhoog. Het blijft bijzonder dat mensen mijn pixEls volgen

Als ik voltijdstudenten spreek, gaat het voornamelijk over hun zorgen en problemen rondom de coronacrisis. Terecht en begrijpelijk. En toch is het ook fijn als een deeltijdstudent belangstellend informeert naar hoe ik het ervaar en haar waardering uitspreekt over hoe we alles in korte tijd online draaiend hadden en houden. Want dat is best wel een klus

De meest bizarre 36 dagen in bijna 8 jaar 150x150 pixEls. Ook in moeilijke tijden bijna altijd een mooi momentje op een dag

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Op het instagramaccount Tussen kunst en quarantaine kunnen 'reproducties' van kunstwerken worden ingestuurd, die gereproduceerd zijn met alledaagse dingen. Deze is wel heel bijzonder

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik was telkens al onder de indruk van hoe Rutte zich presenteert bij de persconferenties over de coronamaatregelen. Vandaag raakte vooral zijn zucht bij het "tot slot" me enorm. Wat draagt deze man een verantwoordelijkheid. Wat ik ook vind van zijn politieke visie en mening, ik heb groot respect voor hoe hij nu het land leidt

En ineens zijn er op meerdere dagen kaartjes in de brievenbus. Ze bestaan nog. Echt leuk

Hij kwam al vaker voorbij: Tanaka Tatsuya, die elke dag miniatuurtjes maakt met dagelijkse spullen. Vandaag weer een prachtige

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Dat ik al twee maal een mail had getypt aan haar met een specifieke verzoek, die ik beide weer delete, wist ze niet. Als ik dan een dag later een mailtje krijg waarin zij dat specifieke zelf aanbiedt, is dat bijna een beetje eng. Mooi lijntje

Met twee collega's 'online gegamed'. Een spelletje barricade, waarbij één collega alles deed wat wij hem opdroegen. Dat was alleraardigst

Goed begin, zou ik zeggen

Toen ik vanavond nog even naar het dorp fietste om medicatie op te halen, voltrok zich een adembenemende zonsondergang

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik heb me voorgenomen elke dag even bij iemand 'binnen te lopen' in MS teams. Korte, kleine gesprekjes die goed doen

Oh-oh. De coronacrisis heeft zéér ernstige bijwerkingen. Hoe moet ik hier nou toch weer van af komen?

Dat mensen dan werkelijk op eerste paasdag, met heel mooi weer, van 10.00-19.00 uur staan te slijptollen, klopboren, cirkelzagen en wat dies meer zij. Daarover ben ik zeer verwonderd (zie je... ik volg echt de filosofie)

Met mijn neef potje getafeltennist. Dat was lang geleden. De balletjes oprapen lukt niet zo goed, maar de effecten had ik toch wel weer snel onder de knie

Dat mijn afspraak met mijn supervisor face tot face kon doorgaan (met inachtneming van de maatregelen die momenteel gelden), was een verrassing. Het was alsof ik een dagje uit ging. Als een kind zo blij

Een video van de Nederlandse dames van Og3ne gaat viral, waarin zij 'Bohemian Rhapsody' zingen. Superknap, want thuis, los van elkaar ingezongen. Miljoenen views. En toch... Ik ben er niet kapot van. Niet vanwege hun zang, maar omdat ik vind dat je van Queen moet afblijven. En helemaal van Bohemian Rhapsody. Tot ik de video zie van een überEngelse stemcoach, die de prestatie beoordeelt. Da's prachtig

Soms maakt de coronash*t me alleen maar chagrijnig en zijn er weinig momenten voor een glimlach. Vandaag was zo'n dag, snel vergeten

Via Skype een middagje samen gestudeerd met de 'relaxte studiebrabo's'. Niet eens met voortdurend overleg; ieder deed haar ding, en zo nu en dan werden wat vragen en antwoorden uitgewisseld. Het was net echt en dat was heerlijk

Je weet dat het coronatijd is als je neef van 24 met een biertje naar boven gaat, terwijl hij aankondigt: "Ik ga online een potje Rummikubben met mijn maten"

Online meeting in realtime. Zeer nauwkeurig

Aangevraagde recept niet doorgestuurd. Gister alsnog met spoed. Dringend advies om de medicatie niet in de apotheek, maar uit de automaat te halen. Automaat had een storing. Pillen volledig op. Vrijdagavond, dus niemand bereikbaar. Gevolg: cold turkey afkicken in crisistijd. Was nie fijn. Vanavond bleek de storing opgelost. Ik voelde me nogal een junk toen ik heel blij mijn cijfertjes stond in te toetsen

Soooow, brood beleggen in coronatijd

Klik op de afbeelding voor een vergroting  |  (bron: onbekend)

Dat je dan boodschappen doet voor je vader en zijn vriendin, en er op hun lijstje 'gemberballetjes' staat. Ik struin zes keer de heel grote Jumbo door, zie vier keer een vakkenvuller van zestien me aankijken alsof ik van Mars kom, en bedenk gelukkig een keer dat ik ze wel eens zou kunnen vinden bij de bakspullen. Gemberballetjes... Doet me denken aan deze van Ronald Goedemondt

Als ik laat in de middag nog even in de zon naar boven lig te staren, geeft de helblauwe lucht weinig prijs van de pandemie die de wereld teistert

Klik hier om een tekst te typen.