In tijden van nood kent creativiteit geen grenzen. Bavaria haalt het bier uit de horeca -die vanwege de coronacrisis dicht zijn- terug en maakt hiervan ontsmettende handalcohol van 80%, waaraan momenteel een tekort is. Geniaal

Omdat heel de coronash*t me aardig zwaar valt, schort ik mijn suikervrije bestaan op. In tijden als deze is het goed om jezelf zo nu en dan te kietelen. Dus ik eet vers brood met schuddebuikjes

Wanneer in het Chinees geschreven, bestaat het woord 'crisis' uit twee karakters: 'danger' en 'opportunity'. Wauw

Flink nodig, dat omdenken

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Zo, dat was een aangename gezamenlijke lunch. Er kwam pasta langs, schuddebuikjes, lijntjes trekken en étherdisciplinoh

DWDD zendt 'troosttelevisie' uit: programma's uit den ouden doosch. Spel zonder grenzen, Rembo&Rembo, Van Kooten en De Bie. Het troost echt een beetje

Ik doe boodschappen voor mijn vader en zijn vriendin (beiden 80+). Als ik de boodschappen afgeef, zitten zij aan de achtertafel, en ik op zo'n drie meter afstand er vanaf. Toch even kletsen, goed handen wassen en weer door. Rare tijden

Gister besloot een aantal zorginstellingen dat de stages van onze studenten stopgezet worden. Vandaag krijg ik mails en telefoontjes: "ja maar wat moet ik nu gaan doen?" en "ik heb nog geen informatie gekregen over wat nu." Ik probeer begripvol te reageren, en bedenk tegelijkertijd: dit virus is niet 'voor 23.00 uur besteld, morgen in huis'. Dit is niet in één mailtje te fixen. Dit is een les in nederigheid

Ik zie heel vaak berichten op social media, waarop ik enorm graag wil reageren, maar waarbij ik me telkens toch weer inhoud. Neem vandaag. Superleuke post over 'coronabingo' in een verzorgingshuis. Ik had er héél graag als opmerking bijgezet: "Je kunt ook de nieuwe versie nemen"

Klik op de afbeelding voor een vergroting

De Nederlandse interpretatie van "blijf zoveel mogelijk thuis en houd 1,5 meter afstand." Ongelooflijk

Niet alle grappen rondom het coronavirus kan ik waarderen. Veel ook wel, omdat de crisis slechts de aanleiding is. Deze sportschoolhack is geniaal

Nu iedereen vanuit thuis werkt, moeten we onze vaste vrijdaglunch missen. Eh.. wacht even; laten we lunchen met elkaar in MS teams. Hilarisch

Fijn als columnisten veel verwoorden van wat ook in mijn hoofd rondgaat

Het zijn bizarre tijden. Misschien is het juist goed om daarin ook te blijven vasthouden aan het gewone, aan de verwondering

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Het is ongelooflijk, maar vandaag spreek en mail ik met drie studenten die allemaal een ongeneeslijk zieke ouder hebben. Naast die ellende moeten ze dealen met de coronacrisis, met vragen als hoeveel mensen er straks op de begrafenis mogen zijn. Ik heb diep respect voor hoe ze hiermee allen op hun eigen manier omgaan en moeilijke afwegingen maken over wel of geen stage lopen. Ik applaudisseerde vanavond voor jullie

Diep onder de indruk. Van wat is en nog komen gaat

Deze blog gaat over verwondering. Ik ben niet verwonderd. Ik ben verbijsterd. Nadat in de persconferentie van het ministerie is aangekondigd dat alle horecagelegenheden vanaf 18.00 uur moeten sluiten in verband met de steeds nijpender wordende coronacrisis, zegt restaurant Lundi in Eindhoven doodleuk: "We gaan pas dicht als ze ons komen sluiten." Ah, joh... hoezo exponentiële groei?

Tijdens de nationale quarantainemaatregelen in Italië, vanwege de coronacrisis, ontstaan mooie dingen

Op de heenweg naar mijn werk word ik aangereden door een auto, die zonder te kijken rechtsaf slaat en mij omver rijdt, en vervolgens beweert dat ik had moeten zien dat hij zijn richtingaanwijzer aan had staan. Ik ben daarom vooral boos. Pas op het werk merk ik de pijn in verschillende lichaamsdelen, die met het uur verergert. Wat fijn dat er ondanks de sluiting toch wat collega's zijn die zich om mij bekommeren

Jeetje, dinsdag voorspelde ik aan een collega dat we volgende week gesloten zouden zijn. Nu zijn per direct alle locaties van Fontys dicht voor studenten, en wordt er geen onderwijs meer aangeboden op locatie. Zeer terecht en tegelijkertijd zo ingrijpend. Jeetje

Verplichte thuiswerkdag. In pyjama. Met Haldol; zonder het te injecteren hoor. Na een hectische ochtend, waarop ik vijftien studenten probeer te bereiken om te vertellen dat mijn les niet doorgaat, werk ik in alle rust aan de rekentoets die in juli moet worden afgenomen. Met Haldol dus

Met excuses voor de Corona-overload, maar deze mededeling van een Australische winkel, waar op dit moment geen rol toiletpapier meer te krijgen is, moet ik even delen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mood

In heel het coronaverhaal sprak ik al meerdere keren uit dat ik geloof dat het een poging van de aarde is, om het evenwicht te herstellen. In het NRC schrijft Emma Bruns een essay dat precies mijn gedachten verwoordt

Als slb-studenten van mij afstuderen, of als ik bij studenten hun verpleegkundespeld mag opspelden tijdens de diploma-uitreiking, dan wil ik graag een blijvende herinnering meegeven. Vandaag stethoscoopspeldjes besteld. Natuurlijk in Fontyspaars

Tijdens mijn spreekuur was ik, in verband met het coronavirus, mijn handen telkens voordat ik de volgende student begroet. Toevalligerwijs komt er een student op spreekuur, die -nadat ik haar heb laten wachten om mijn handen weer te wassen- vertelt sinds een maand bij de GGD te werken, en dus 'met haar neus in het coronavirus gevallen is'. Ik kreeg een pluim voor mijn zorgvuldige preventiemaatregelen. Jeej

Als we nog niet helemaal overtuigd waren dat bij Trump een steekje los zit, bevestigt hij dat nu wel: hij heeft in een bijeenkomst in het Witte Huis gezegd dat hij al weken zijn gezicht niet heeft aangeraakt, vanwege het coronavirus, en dat hij dit mist. Minimaal een steekje

Interessant artikel
Outbreak of idiocy spreading 10,000 times faster than coronavirus

Een Godswonder: ik kwam droog aan op het werk en kwam ook droog weer thuis. Halleluja

Een gesprek waarin de ruwe randjes niet geschuwd werden. Opgezocht zelfs. Dat bracht naast moeite ook klaarheid

Het coronavirus heeft de wereld in zijn greep, letterlijk en figuurlijk. Ik zie een wereldkaart van de Johns Hopkins university, waarop per land het actuele aantal besmettingen, doden en genezingen te zien zijn. De wereld is wonderlijk klein geworden