Na een moeizame medische afspraak, kan ik toevalligerwijs erna mijn verhaal direct delen met iemand. Dat was fijn en goed om te merken dat ik makkelijker deel

Als ik in 'de Zwarte Doos' moet wachten op mijn collega's, met wie ik wat ga drinken, bekijk ik de kaarten die op tafel staan. Ik vraag me af wie er een omgevallen glas wijn zou bestellen?

Op 31 januari postte ik 150x150 pixEls van leuk afval, dat ik dan ook bewaarde. Het mocht maar eens van pas komen. Tadaa... nieuw patroontje in mijn reeks van 100 patronen van 10x10 cm. 

Op tiktok zie ik een video van een jonge, huilende vrouw, met als bijschrift: "in so much pain I can't stay conscious." Is het heel verderfelijk als ik denk: "nououou... als je nog lucide genoeg bent om daarvan een video te maken, zal het wel meevallen?"

Al lange tijd slik ik veel pijnstillers. Nu ik aan mijn rug geopereerd ben, is het moment daar dat ik kan gaan proberen af te bouwen. Het schema ligt al een tijdje klaar en toch blijf ik aarzelen. Vandaag de stoute schoenen aan en gaan met de banaan. Ik geef mezelf een schouderklopje

Lineair tv kijken doe ik bijna nooit meer. Behalve op zaterdagavond. Dr. Bull, met de vandaag gehaalde dropjes en een blikje dr. Pepper. Als ware het 1978 met opblijfavond

Ik moet een uur overbruggen tussen twee medische afspraken. Ik haal een kaneelbroodje bij de Lidl en lunch in de zon, op een bankje in het park. Een lichtpuntje

Ik kreeg €18,61 korting en moest €18,25 betalen. Lovin' it

Een oud-collega, die al een aantal jaar met pensioen is, komt theedrinken. Zij merkt op dat er een enorm verschil is in de manier waarop ik nu praat over een misschien op handen zijnde afkeuring, en hoe ik daar eerder over praatte. Of correcter: niet over praatte. Niet over wilde praten. Niet kon, niet durfde, een totaal taboe. Van een afstand zie je dat veel beter. Moeilijk om te horen, en toch ook: winst

Het inzicht was even pijnlijk als opluchtend. Ik denk aan Kahlil Gibran: "Pijn is het breken van de schil, die het inzicht doet omsluiten"

%#@&*. Mag ik nèt weer meer doen, heb ik een ontsteking van het SI-gewricht, wat verrekte pijn doet. Mijn fysiotherapeute is zoals altijd geen zachte heelmeester. Ik gebruik woorden die niet vaak uit mijn mond komen. En dat mag van haar. Dat is fijn

Tweeënveertig dagen moest ik het grootste deel van de dag liggend doorbrengen. Ze waren ellenlang en ik had veel te veel tijd om na te denken. Nu zijn ze voorbij en mag ik mijn normale bezigheden weer gaan oppakken. Joepie

De tijd waarin de dokter de alwetende was, ligt ver achter ons. En toch vind ik het bijzonder dat ik, nog vóórdat er een arts naar gekeken heeft, mijn bloeduitslagen zelf kan opzoeken. Ik stel vast een diagnose en bepaal de behandeling. Na het weekend maar eens kijken of de huisarts hetzelfde denkt

De operatie aan mijn rug is zes weken geleden, en ik heb een controleafspraak met de neurochirurg, telefonisch... Wonderlijk. De afspraak met hem is om 12.30 uur. Hij belt mij om 16.15 uur, zonder uitleg of verontschuldiging. Dat vind ik inmiddels niet eens wonderlijk meer

Ik heb een afspraak bij de huisarts. Omdat ik meer dan één vraag heb, zorgde het inplannen daarvan zoals zo vaak voor twijfels: enkel consult of dubbel consult? Ik schat in dat het allemaal makkelijk moet kunnen in tien minuten. Als ik bij de huisarts zit, duurt het echter best lang, dus ik leg mijn twijfel aan hem voor. Zijn reactie: "Ach nee, ik moet gewoon sneller l*llen"

Als ik me 's morgens aankleed, besef ik dat al mijn zichtbare kleding van Adidas is. Ik denk oprecht even na: eigenlijk kunnen die Nikies er dan niet onder. Slechts een uur later word ik door een arts opgehaald uit de wachtkamer, en terwijl we naar zijn kamer lopen merkt hij op: "Jouw schoenen vallen wel uit de toon zeg." Huh? Wat? OMG

Als ik de leefregels na mijn rugoperatie van het Catharinaziekenhuis volg, mag ik pas na zes weken weer fietsen. Het Erasmus in Rotterdam houdt vier weken aan. Het gemiddelde is dan vijf weken. Zover ben ik, en dus fiets ik weer voor het eerst een klein stukje. Joepie

De toestand in de wereld houdt me bezig. Ik probeer de onontkoombare beelden van de oorlog in de Oekraïne tot me te nemen en ook weer los te laten. Ze zijn groots. Tegelijkertijd kopt een liveblog over testdagen in de F1,  "Er wappert een stuk tape aan de Mercedes van Hamilton." Ik kan nauwelijks bevatten dat zo'n futiliteit blijkbaar ook groots nieuws is

Even met een vriendin het huis uit. Omdat het nog vroeg is, is alleen de ijssalon nog maar open. Ik bestel een koffie ijsje, en een koffie voor ons tweeën. En hé, dan blijkt er ook een koffie-ijsje bij de koffie te zitten. Minuscuul, maar het is er een

Als ik bij een vriendin eet, zie ik ineens een per ongeluk hartje. Voor Odette

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik verzucht regelmatig: "Ik ben in de verkeerde tijd geboren." Dat doe ik ook in mijn hoofd, als ik foto's als deze tegenkom. Wanneer zijn we als mensheid dit als een ideaal gaan zien??

Twee collega's, die ik al twee jaar niet gezien heb, komen op bezoek. Wat bijzonder dat het dan toch nog zo vertrouwd is

Ook in mijn zesde week na de operatie aan mijn rug, moet ik nog veel liggen. Rond een uur of 17.00 schijnt bijna elke dag de zon, nauwelijks een minuutje, precies in mijn gezicht op de plek waar ik lig. Er tegenin kijken is niet te doen, maar het licht is zo bijzonder op dat tijdstip

Ik heb als cliënt in de gezondheidszorg al veel, héél veel moeten wachten. Daarom ben ik hoogst verbaasd als mijn digitale vraag aan de huisarts van deze ochtend, 's middags beantwoord is, en de verwijzing al gedaan. Fantastisch

Patroontje 56 van de 100. Niet getekend, maar gesponnen met naald en draad. Dat was geen sine cure

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Er zijn weinig programma's op TV die ik nog waarderen kan. Project Rembrandt is er een van

Een collega komt op bezoek en neem een lief cadeautje mee. Ze verontschuldigt zich dat het uit de kringloop komt. Ik vind dat juist geweldig. In Nederland hangt er op een of andere manier een negatief smaakje aan. In de Verenigde Staten is het inmiddels een soort kunstvorm. En dan heet het ook zoveel mooier: thrifting

Voor een groot deel liggend door moeten brengen en toch elke dag een verwonderding

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Dat ik dan hondenfilmpjes kijk op Instagram, en de voice-over blijkbaar zomaar Siri kan oproepen

Blauwe stiften

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Even de slappe lach krijgen omdat mijn bezoek, terwijl ik nog steeds het grootste deel van de dag moet liggen, ergens in een verhaal zegt: "Sta op en loop!" Bijna als ware het een genezingsbijeenkomst van een pastoor