Sokken met een streepje in precies dezelfde kleur als mijn schoenen

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Zomaar ineens, van de ene op de andere dag, besluiten ze van drie regels over melk, er twee regels van te maken

Ik probeer aan degene tegenover mij uit te leggen, hoe een eerder gesprek met iemand anders verlopen is. Dat was een bijzonder gesprek, en de kern daarvan is moeilijk te duiden. Degene tegenover mij blijft doorvragen wat er dan precies zo bijzonder en anders was. Ik zeg: "nou, toen kwam er een blauwe gloed..." We kregen tien minuten de slappe lach. Nou ja, vooral mijn gesprekspartner

Hoe weet zij nou van de gezinssituatie bij Humberto?

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik kijk voor het eerst op TV een wereldbekerwedstrijd klimmen. Ik zie dat de klimmers regelmatig bloedende handen hebben. Net als ik me afvraag of dit voor de volgende klimmer problemen oplevert, zegt de commentator dat er een regel voor bestaat. In het reglement beschreven: "A white handkerchief applied to the wound (after having put a tape on it) must not show any sign of blood." Lekker simpel 

Zaterdagavondsnackje

(mmm, de rekening was hoog, maar hé, mijn energierekening werd ook zomaar ineens verdubbeld, en daar kon ik ook niets aan doen...)

Ik moet uurtjes overbruggen tussen medische shizzle. Ergo: bibliotheek Eindhoven, tosti, tijdschrift

Nooit geweten: ontsnappen uit de gevangenis is niet strafbaar. Reden: omdat het een aangeboren vrijheidsdrang is. Prachtig

Het ad hoc geplande gesprek bij het UWV levert een onverwacht negatief scenario op voor mijn toekomst. Ik ben heel de dag van slag en overstuur. Vroeg in de avond doe ik na het douchen een schoon shirtje aan om in te slapen. Als ik al lang en breed beneden zit, valt het me pas op: ik heb het shirtje gepakt dat bedrukt is met pakweg veertig maal "the future is bright." Textiele ironie

Wat is het mooi om samen ergens te kunnen belanden, waar je alleen niet had kunnen komen

Ik hoopte zó om dit jaar weer een keer naar mijn favoriete vakantiebestemming te gaan: Charme. Mijn rugklachten laten dat niet toe, en dat stemt verdrietig. Daarom drink ik Schweppes agrume. En dat dan héél Frans uitgesproken: aahgrrruummuh

De op één na laatste 36 dagen, voordat ik hónderd maal vol heb gemaakt

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mijn ochtendritueel bevat momenteel doorlopers met zes sterren. Ooit vroeg ik me af hoe er onderscheid gemaakt zou worden tussen, laat ik zeggen, drie en zes sterren.

Omschrijving: "op stel en sprong"
Oplossing: "fiebelefors"

**trekt wenkbrauwen op**

Saharazand op de tuintafel

Ik heb een slechte nacht en twee intensieve afspraken in de ochtend. Ik slaap heel de middag. Niet slim, maar ik ben mild voor mezelf vandaag

Hé, de bloemen zoemen

Iemand heeft voor de eerste keer deze blog bekeken, en geeft aan dat zij het zo mooi vindt dat ik wel duidelijk maak als het niet goed met me gaat, maar dat dit nooit de boventoon voert. Dat is een bijzonder compliment. Daar doe ik namelijk erg mijn best voor

De revalidatiearts geeft aan mij (nog steeds) niets te willen bieden. Hij legt uit dat er twee soorten pijnpatiënten zijn: mensen die minder denken te kunnen dan ze kunnen, en mensen die meer denken aan te kunnen dan in werkelijkheid. Of ik kan inschatten in welke groep hij mij plaatst?

Nee. Geen idee

Ik dwing mezelf tot wat creativiteit, en bedruk wat kindershirtjes. Als ik ooit een bedrijfje start, zijn dit wel de dingen die ik zou willen verkopen

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Mijn broer kookt graag en voornamelijk de oostkant op: Frans, Italiaans, Japans, Indonesisch. Vandaag kookte hij Amerikaans. Buffalo wings. Dat was om de vingers bij af te likken

De 'sarcasm-trui' van 30 mei, was met het oog op de zomer, niet het meest voor de hand liggende kledingstuk. Daarom maakte ik er ook een t-shirt van, inclusief favoriete glimmers en glanzers

(Sheldon: "Sarcasm?")

Buuf wast haar ramen en biedt spontaan aan om die van mij even mee te nemen. Er waren tijden dat ik steevast riep dat dat niet hoefde. Nu dankbaar gebruik van gemaakt

Mijn broer leert Japans, deze week in het bijzonder dagen, maanden en data. Mijn verjaardag is go-gatsu muika. Goed om te weten

De fysiotherapeut, die bijna osteopaat is, is bezig aan mijn nek. Ik geef aan dat ik het op mijn borstbeen voel. Dat kon kloppen. Zijn uitleg over de connectie van zijn handelen en het pericard, was even fascinerend als het voelen zelf

Van mijn neefje kreeg ik voor mijn verjaardag een paar maanden Nebula, een platform met legio video's over legio onderwerpen. Als een muziektheoreticus nummers als 'Everybody wants to rule the world' op deze manier ontleedt, word ik wel een beetje blij

Ik kijk de finale van Roland Garros en heb even nodig om te beseffen dat Nadal een boel bijzondere trekken heeft. Op internet blijken er veel theorieën te bestaan over een -nooit gediagnosticeerde- dwangstoornis. Toen ik het eenmaal door had, kon ik bijna niet meer kijken zeg. Waarschijnlijk hoef ik nooit tegen hem te spelen, da's een gelukje

Oh, oh, oh en ik maar op mijn gewicht willen letten. Mijn broer serveert zelfgemaakte frambozensorbetijs. Dat sla ik dan toch niet af?

Ik voelde me gehoord. En ik voelde me begrepen, verstaan. Dat is een soort van bevrijdend

De door mijn leidinggevende geïntroduceerde, en nu favoriete sinaasappel chai thee, heeft 'collateral beauty': mijn GFT-kliko ruikt hemels

Het lang gevreesde gesprek bij het UWV met de verzekeringsarts. De uitslag gaat nog wel even duren, maar het gesprek was in ieder geval goed te noemen. Geen hork van een dokter. Een arts die luisterde en in mijn beleving de combinatie van fysieke klachten en mentale gevolgen begreep. Dat is achter de rug