Schijnbaar ineens is het weer heel vroeg aan het donkeren. Mijn lijf sputtert bij veel actie, dus ik doe mezelf een puzzel van 1000+ stukjes cadeau 

(Moet ik nu ook advocaatjes met slagroom gaan eten?)

Ik lees een artikel over Alexia, die twee jaar naar een prestigieuze kostschool in Wales gaat. Gelukkig kunnen er ook leerlingen terecht die niet rijk zijn. Eh...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Suffe zondag, veel pijn, dus nog maar eens een fruitlunch. Overdadig? Yep, ik heb er zin in

Filmpjes kijken van hoe men in Azië handmatig de meest ingewikkelde taarten en cakes maken, is behoorlijk bevredigend. Alles is veel en groot. De start bestaat altijd uit tweeduizend achthonderdvierenzestig eieren tikken

T-shirt bedrukt, maar ik weet nog niet of ik 'm aan durf

...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Op weg naar het ziekenhuis zie ik een mevrouw van haar scootmobiel vallen, omdat haar achterwiel de berm inschiet. Zoals een ware verpleegkundige betaamt, stop ik om te helpen. Ze wil overeind geholpen worden, wat ik in mijn eentje niet ga proberen, maar van de tien - twaalf mensen die langskomen stopt niemand. Uiteindelijk moet ik het hebben van een zestienjarige in Jumbo-uniform. Als hij wegfietst, snap ik waarom

Ah, wat houd ik toch van taal. Het Nederlandse ´belletje trekken´ wordt in het Engels ´ding dong ditching´. Geweldige alliteratie

De pijn houdt me veelal aan huis gekluisterd. Ik probeer in mijn bullet journal wat schoonheid te creëren, waarvan ik blij word

Soms denk ik dat ik in het verkeerde land geboren ben, en dat ik eigenlijk beter zou passen in de Japanse cultuur. Alleen al om het gebruik kintsugi (gouden verbinding): wanneer keramiek kapot gaat, wordt dit gerepareerd met goudkleurige lak. De sporen van de breuk en het herstel, dragen bij aan de schoonheid van het voorwerp. Zo prachtig. Ik bedenk dat het voor de ziel misschien wel hetzelfde werkt

Ergens in de conversatie over auto's duikt de term elandtest op. Ik veronderstel dat het een grapje is, maar het blijkt een echte test, waarvoor auto's moeten slagen. Prachtig

Ah, deze week weer drie maal van de twee keer op en neer naar Eindhoven. Dat 'ie open gaat verwondert me niet, wel dat dat telkens precies op het moment is dat ik kom aanfietsen

(da's vast door die chip van Pfizer in mijn arm)

Mijn broer houdt van koken, en probeert steeds nieuwe dingen uit. Vaak mag ik proefpersoon zijn (pun intended). Soms gaat door het recept een dikke streep, soms is het verrassend lekker. Het dessert 'Blackberry Fool' doet zijn naam eer aan. Het is alsof ik wolken eet

Nog even terug naar die zessterrendoorloper: tussen alle complexe, chique, eminente en gracieuze woorden, verschijnt ineens de oplossing van het puzzelwoord 'gezwam'. Huh? Hilarisch

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Zo, dat is een weggevertje van jewelste, drie setjes voor nop

Jippie, cadeautjes mogen inpakken

Raadsel in de schemering: grote brand of
zonsondergang?

Filmpjes op social media blijven me verwonderen en ik constateer keer op keer dat Amerikanen gekke mensen zijn. Zoals deze lunchtrommel: vijf biscuits, negen X uitgestoken beleg (in Disneyvorm), een ei, haffeltje bramen, haffeltje frambozen, beide met stuk appel erop, vijf koekjes, bakje ondefinieerbare bolletjes.

Niets geks aan? Het is voor een kind van VIER....

Voor de afspraak in de gezondheidszorg moeten we, vanwege werkzaamheden via een vreemde omweg, inclusief bedompte zolder, naar de spreekkamer. Als degene die tegenover mij zit, naar aanleiding van een opmerking van mij (dat zij niet veel doet, en mij toch tot antwoorden brengt), reageert met "ja, ik ben een tovenaar," is mijn Harry Potter scene compleet

Ach ja, zo'n puzzelboekje is leuk, maar het moet wel uitdagend zijn hoor. Doorlopers met zes sterren, dat moet lukken. "Russisch gewicht / losbandige aristocraat / vader van Oedipus / Tibetaans leeuwhondje / gewelfvak in een kerk."

Eh...

Ik probeer me weer meer te zetten tot bezig zijn en creëren. Ik herontdek mijn snijplotter, waarmee zoveel kan. Blij met labeltjes

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Met een chronische aandoening is het 'eigen risico' simpelweg een eigen bijdrage, ik betaal immers al jaren het volle pond. Dat dat moet, snap ik, maar noem het dan ook zo. Als ik alles betaald heb, laat ik het los, volgend jaar maar weer

Wat is het vreemd weer, met plotselinge hoosbuien, gevolgd door warmte en dan weer storm. Ik kan me er druk over maken, al die veranderingen in het klimaat. Vanavond leverde het iets moois op

Een per ongeluk hart. Voor Odette

Ik ga streven naar zoveel mogelijk verschillende rollen toiletpapier. Nu nog amper zichtbaar, maar een blauwe (Frankrijk?) ertussen zou leuk staan, of eentje uit Japan, met Manga

Ik krijg nog steeds beterschapspost. Ik moet bijna aan een nieuwe deur beginnen. Het doet zó goed

Bloempjes op de vensterbank zijn ook een soort van bermbloemen

Had het al vaak gezien, en nu voor een prikkie op de gok aangeschaft; heatpen met heatfoil. Dat het resultaat zo strak kan zijn, had ik niet verwacht. Dit ga ik vaak gebruiken

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Nee Els... Je hebt al zoveel sokken. Ja maar, ja maar

Lunch

Negen maal driehonderdzestig dagen, maal 150x150 pixEls = zeven miljoen tweehonderdnegentigduizend pixEls. Da's best veel