Als kind was ik een beetje verliefd op Jan Terlouw, vanwege 'Oorlogswinter' en 'Gevangenis met open deur'. Misschien ook wel omdat mijn moeder op hem stemde. Vandaag voelde ik die liefde weer, omdat hij in zijn betoog bij DWDD, de vinger precies op de plek legt waarover ik me zoveel zorgen maak

Ik slaap altijd met een open raam. Vanochtend werd ik wakker in een wel héél koude kamer. De ijskristallen stonden op de ramen. Zo koud dus

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Lastig dagje met een onbetrouwbaar lijf en dientengevolge vol hoofd. Dan vormen drie kilo mandarijnen een beetje troost

Mijn nieuwe blog Mevrouw regelt haar aardse zaken is heel persoonlijk, en daarom spannend om te publiceren. De reacties zijn weer zo bijzonder, die blijven me raken

Opleidingsdag PMKT. In de koude, vroege ochtend wacht ik op mijn carpoolmaatje, met uitzicht op een adembenemende zonsopgang

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Hoe bijzonder is dat? Voor mijn opleiding PMKT mag ik een aantal dagen mee gaan lopen in de praktijk. Bij de therapeut door wie ik voor het eerst kennismaakte met PMT, en die mij destijds al heel erg enthousiast maakte over deze vorm van hulpverlening. Mooi als ervaring en mooi om elkaar opnieuw te ont-moeten

HUH?

Het was zo'n dag... Veel pijn, 'beste-juf-beker' kapot laten vallen, drie keer bijna doodgereden, zorg om vriendin, struikelen, alles laten vallen, knoeien en nog zo wat. Gelukkig is er dan een vaste man die de zelfspot in me naar boven haalt, waardoor ik uiteindelijk toch lol had

Ik was diep ontroerd. Ik kreeg een brok in mijn knie...

Net voor ik naar huis ga, heb ik met een fijne collega nog even een 'en passant gesprekje' op de gang. Dat zijn vaak de beste gesprekken. Omdat we -ondanks de enpassantheid- direct de diepgang vinden

De geur van het laagje melk, dat tegen de wand van het hete pannetje karamelliseert

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Hoewel ik makkelijk zonder kan, heb ook ik mijn momenten: IK.MOET.NU.DROP. Omdat het mooi winterweer was, maar even op de fiets naar Eindhoven op en neer. Een uur fietsen voor een zakje drop, gewoon omdat het kan

Als ik aan de kassière vraag hoe het komt dat een fles CocaCola zero opeens veel duurder is, zegt zij: "Ja, dat komt door de suikertax die heel erg is gestegen." Ik zeg verbaasd dat dit cola zero betreft. De kassière legt nogmaals uit dat de suikertax omhoog is gegaan, dus dat CocaCola duurder is geworden. Als ik vraag of dat ook voor suikervrije cola geldt, zegt zij met droge ogen "ja." Ik betaal en zeg vriendelijk: "Ik begrijp het."

Vandaag was ik proefpersoon bij een scholing echografie. Bijzondere ervaring. Enerzijds omdat ik het fascinerend vond om mee te kijken in mijn eigen schouder, anderzijds omdat ik me bijna tot object gereduceerd voelde; van alles stuk in die schouder, dus interessant. Met vier mensen werd over mij heen met termen gesmeten. Scholing was het doel, dus geen probleem, maar bijzonder...

Het was weer zover. Examen met ruim 1200 studenten, waarvan 1150 in het beursgebouw in Eindhoven. Samen met een collega doe ik de coördinatie. Pas als het klaar is, voel ik hoeveel kilo ik op mijn schouders had. Nu zuchten, en over een half jaar opnieuw

Omdat ik ziek ben geweest in de zomervakantie, heb ik binnenkort twee extra weken vrij. Zo noemde ik dat ook steeds een beetje beschaamd: nog net niet met sorry ervoor, twee extra weken vrij. Vanavond vroeg een vriendin: "Wanneer heb je je sabbatical weeks?" Geniaal. Dat zijn het: sabbatical weeks

"Sander de Hosson is now following you on twitter." De Hosson is zo ongeveer de goeroe op het gebied van blogs over palliatieve zorg. Vervolgens vergelijkt een collega mijn blogs met de zijne. Dit alles voert de druk verder helemaal niet op ofzo...

Opnieuw ben ik ontroerd als ik in korte tijd op Facebook een berg aan reacties en likes voorbij zie komen, op mijn nieuwe blog voor mijn werkgever Fontys. Het blijft wonderlijk dat iets wat voor mij als natuurlijk voelt, zoveel mensen raakt

Tijdens de opleiding PMKT mooie oefeningen gedaan vanuit het principe 'rots en water'. Het belang van gronden, focus en centreren weer mogen voelen

Wat is het goed om weer even te beseffen, wat het voortdurend schrijven van reflectieverslagen -voor mijn opleiding PMKT- ook alweer bij me oproept. Daar ga ik zeker aan denken als ik de volgende keer een student voor me heb, die zuchtend en steunend moppert op de hoeveelheid reflectieverslagen

Mijn allereerste toetsuitslag van mijn opleiding PMKT binnen. Een 10. Geen heel moeilijke toets, maar toch wel leuk als eerste punt

Het was geen sinecure. Veel stress in aanloop naar de eerste toets nieuwe curriculum. Nu de definitieve analyses bekend zijn, en de toets zich 'best normaal heeft gedragen', slaak ik een zucht van verlichting

Mijn lijf daagde me flink uit deze 36 dagen, maar toch elke dag een moment van verwondering. Lekker puh...

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Met een aantal deelnemers van Charme, dagen we elkaar uit om ons te zetten tot schrijven. Het onderwerp van november was 'stapeltjesverdriet'. Ik schreef een Fibonaccigedicht en maakte een beeld daarvan: deze dichtvorm is visueel altijd een stapeltje

Klik op de afbeelding voor een vergroting
De afbeelding als geheel is te zien bij vrij werk

Vaak hoor je dat studenten geneeskunde of psychologie ineens het idee hebben zelf aan alles te lijden wat zij bestuderen. Bij mij is dat niet het geval. Juist niet. Door mijn studie leer ik zaken die ervoor zorgen dat puzzelstukjes nog meer op hun plaats vallen. Mooi is dat

Op 8 oktober bestelde ik jongleerballetjes voor de opleiding. Ik heb een contract getekend dat ik aan het einde van de periode met drie ballen tien maal achter elkaar kan jongleren. Ik begon vanaf nul, en vandaag had ik de tien wisselingen met drie ballen. Nog totáál onverwacht en per ongeluk, maar toch was ik blij. Gaat wel lukken

Met mijn nichtje Emma naar Harry Potter in concert: de eerste Harry Potter film, met de muziek live gespeeld door het Rotterdams Philharmonisch Orkest. Wauw. Dat in een film die ik al tientallen keren heb gezien, nog zo'n extra laag te ervaren is. It was like magic

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Vandaag kwam een collega vragen of hij mij een knuffel mocht geven. Een oud-student die ik begeleidde als studentconsulent, had hem gevraagd om mij namens haar te knuffelen, omdat ze mij zo dankbaar was. Slik

Iemand twittert deze foto met als bijschrift: "Professor McGonagall, Age 8. You're welcome"

Klik op de afbeelding voor een vergroting