Ik bezuinig op veel, behalve op fruit. Dat komt door mijn moeder. Zij zei altijd: "Op eten en op schoenen moet je nooit bezuinigen"  

Begin december voel ik de maatschappelijke druk van de jaarwisseling al stijgen. Dat voelt niet lekker. Ik wil gewoon, rustig, met weinig mensen, niet veel eten, met spelletje. Dat druist tegen het maatschappelijke beeld in. Vandaag met een vriendin afgesproken om samen het jaar uit te luiden. Gewoon, rustig, met zijn tweeën, zonder veel eten, met spelletje

Na de indrukwekkende documentaire Het beste voor Kees, is er een gelijknamige facebookpagina, waarop de autistische, maar eloquente, Kees Momma op onnavolgbare wijze zijn leven beschrijft. Dat zorgt bij mij vaak voor een lach, want hij kan er wat van: Rafelige cumuluswolken lichtten goudgeel op en het blauw van het zwerk kleurde welhaast turkoois 

Mij is gevraagd een videomontage te maken van de deelname aan de WK, van onze turnster. Het wordt een filmpje van dertien minuten, waar waarschijnlijk meer dan dertien uur werk in zit. Maar het is het waard

Mijn broer belt of ik bij hen kom eten: Gado gado van Jamie Oliver. Dat kwam goed uit, want ik had zelf nog geen idee. Het was heerlijk

Soms kan ik een beetje teleurgesteld zijn in een appel. Net iets te melig, al wat te zacht. Vandaag had ik een welhaast perfecte appel. Waarbij een hap helderkrakend tot stand kwam, hard genoeg, sappig. Ja, welhaast perfect

Als ik zoek naar kleding die ik echt mooi vind, kom ik vaak uit bij Gaastra. Maar goed, zij voeren belachelijke prijzen, en dus verlekker ik mij vaak zonder iets te kopen. Nu het met Black Friday 30% korting is, zwicht ik voor een polo en fleecevest. Ik word niet eens zozeer blij van de spullen zelf, als wel van het feit dat ik het mijzelf gun

De fysiotherapeute zegt dat ik weer spierballen krijg door het fietsen

Plannen voor projectje op het werk. Omdat ik het moeilijk heb met alle haat in de wereld, wil ik collega's uitdagen om iets liefs aan een andere collega te schrijven. Ik maak zelf de kaartjes. Of ik het durf moet nog blijken, maar de kaartjes maken is fijn

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Ik trakteer mezelf op witte eierkoeken. Herinnering aan vroeger. Omdat ik als kind al niet hield van gebak, kreeg ik bij mijn oma in plaats daarvan een witte eierkoek. Nu belachelijk duur, maar ik moet mezelf zo nu en dan kietelen 

Soms kunnen kleine momenten van groot geluk, ontstaan uit het stoppen van ellende. Na een ochtend lang een enorme herrie door het uitbikken van de voegen van de zijmuur van mijn huis, is er opeens stilte. Ik houd nog even mijn adem in, maar het blijft stil. Dat moment. Van groot geluk 

k heb geen beste dag. Vanmiddag ga ik met warme hittepit en fleecedeken op de bank. De stilte na de herrie is weldadig, en ik slaap zo nu en dan kleine dutjes. Daar geniet ik van

Cadeautjes inpakken

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

Meggiko it is

Nu de toetsresultaten bekend zijn, komen er mailtjes binnen van studenten die bij mij toetsondersteuning hebben gevolgd, en laten weten hun toetsen behaald te hebben. Het is bijzonder om te lezen dat ze het volgens hen niet zonder mij hadden kunnen redden

Goed gesprek met vriendin. Onze gesprekken doen er toe, we vinden elkaar. Zij mag haar chaotische, drukke zelf zijn, ik mag mijn ingewikkelde, gestructureerde mij zijn

Tijdens mijn spreekuur praat ik met een student met een verslavingsverleden. Ik merk dat ik blij ben dat ik sta waar ik nu sta, waardoor ik als vanzelf de woorden vind om die moeilijke, confronterende vragen te stellen aan haar

Wat is het fijn om collega's te hebben, met wie ik moeiteloos kan samenwerken

Ik ben de afgelopen weken al veel nat geweest, maar vandaag was ik pas echt nat, het water sijpelt nu nog uit mijn oren. Dat ik nat zou worden wist ik eigenlijk vanochtend al, dus ik ben des te meer trots dat ik er toch voor koos om op de fiets te gaan. Een hete douche doet wonderen

Tralalalaaaa, duizend kilometer. In iets minder dan tien weken. Tralalalaaaa

Een dierbaar doosje maken is één ding. Het met iemand delen is iets anders, zeker als je mij bent. Maar ik vond het verrassend fijn om mijn 'moederdoosje' met Sanne te bekijken

Ik houd van werken in excel. Ik denk omdat excel een beetje lijkt op mijn hersenen, of ze in elk geval kan volgen

Dierbaar doosje gemaakt. Kleur, vorm en inhoud kloppen, en dus mijn gevoel ook

Ik slaap altijd met een open raam. Nu het weer kouder wordt, is lekker even blijven liggen in een warm bed zó fijn

Met mijn rug tegen de verwarming mijn dagelijkse kopje warme chocomel. Ik blijf ervan genieten

Als ik mijn ontbijt sta te smeren, zie ik een bedrijvigheid in de tuin, die zijn weerga niet kent: een roodborstje, twee merels en minstens vier mezen fladderen rond, hangen aan vetbollen, pikken aan pinda's. Ik kan er uren naar kijken

Op deze site staan honderd foto's, waar geen photoshop aan te pas is gekomen. Adembenemend, zoals deze druppel honing, met mieren eromheen (© Husni Che Ngah)

Klik op de afbeelding voor een vergroting. Om naar de site te gaan, klik hier

De lange storing bij KPN is geen probleem, ik kijk toch niet zoveel TV. Maar Masterchef Australia volg ik, en dus kijk ik dat terug op mijn laptop, in pyjama, mét ontbijtje, kopje thee, fleecedeken, sloffen. Fijn

De mandarijnen zijn bij de Plus €1,00 per kilo. Ik sla drie kilo in. Ja hoor, middelenverslaving

In de beschrijving van deze sokken lees ik: "Gemaakt in samenwerking met het designduo HYKE, uit Tokio." Ze zullen er vast lang over hebben nagedacht, maar ik denk dat het veel mooier zou zijn geweest om de onderste en bovenste streep om te wisselen

Een student die ik veel begeleiding heb gegeven, liet me weten dat hij zijn examen waarschijnlijk niet gehaald heeft. Omdat ik als lid van de toetscommissie moet tekenen voor alle uitslagen, zoek ik hem even op en zie dat hij het op het nippertje wel behaald heeft. Officieel mag het niet, maar ik bel hem met het goede nieuws. Zijn weekend kan niet meer stuk

Pauze met de vaste mannen. Zo leuk

Als ik lang moet wachten bij een kassa, probeer ik de totaalprijs van mijn boodschappen uit te rekenen. Ook als er nog te wegen waar bij is. Soms zit ik er ver naast (oh ja... statiegeld), vaak zit ik dichtbij. Vandaag kwam ik uit op €16,84. Whaaaa

De toetsweek en de stress daarvan, hebben hun sporen nagelaten. Daarom heb ik vandaag een trage dag. En dat bevalt -na wat frustratiemomentjes op de ochtend- best prima

Een kwaliteitseis van de opleiding waar ik werk, is dat resultaten van tentamens binnen tien werkdagen bekend  zijn. Dat is geen sinecure, als in één toetsperiode 3565 resultaten vastgesteld moeten worden. Vandaag was het de derde werkdag na de laatste toets, en hatseflats: analyses zijn klaar, cesuren bepaald en gepubliceerd, einduitslagen aangevraagd. Van 3565 resultaten. Ik kan weer ademhalen

Vier maal per jaar ben ik voorzitter van een vergadering met ruim veertig mensen. Dat vind ik hard werken, want één ding is zeker: we beginnen op tijd, en eindigen precies op de aangegeven eindtijd. Vandaag komen drie collega's achteraf naar me toe om te zeggen dat ze mijn voorzitterschap zo goed vinden. Dat is fijn om te horen

In de helpfunctie van excel kom ik deze hilarische zin tegen: "AFRONDEN.NAAR.BOVEN lijkt veel op AFRONDEN, met dit verschil dat met AFRONDEN.NAAR.BOVEN altijd naar boven wordt afgerond"

Van een aantal collega's krijg ik lieve reacties op de pleidooi die ik op facebook plaatste en de dag erna weer vanaf haalde. Ze vinden het jammer dat ik hem heb weggehaald, omdat ze ontroerd waren door wat ik schreef. Dat ontroert mij weer 

In de examencommissie licht ik mijn excelbestand toe, over gegevens rondom toetsen, inclusief functies, macro's en kleurtjes. De reactie is dat ik toch wel een beetje een nerd ben, maar dat ze heel blij zijn met deze analyse. Dan neem ik dat 'nerd' maar voor lief

En opnieuw word ik op de terugweg naar huis kliedernat. Koud stap ik weer onder die hete douche, maak ik mijn onontbeerlijke kopje warme chocomel. Ik bedenk dat ik al een boel keren had kunnen opgeven om op de fiets te gaan. Dat doe ik niet. Ik geef mezelf een schouderklopje

Ik heb moeite met het feit dat op Facebook alleen de Franse vlag als filter op een profielfoto kan en dat er een minuut stilte is voor alleen Franse slachtoffers. Dus als op mijn werk de minuut stilte in acht wordt genomen, denk ik aan Parijs, maar stiekem ook aan de gestorven bootvluchtelingen, de duizenden omgekomen kinderen in Syrië, de slachtoffers in Beiroet. Wat? Aan elk onschuldig slachtoffer op aarde. Stiekem toch, lekker puh

Versgeperst grapefruit-mandarijnsap. Waarvan mijn kaken samentrekken. Zo'n soort sap. Mmmm

Gister liet ik mij verleiden een politiek getinte oproep op Facebook te zetten. De reacties waren heftig, en daar werd ik verdrietig van. Dus bericht verwijderd. De reacties die daarop kwamen... die waren hartverwarmend. Naast al de haat en het verdriet is er warmte en hoop

Bolletjes onopgelost poeder in het schuimlaagje van warme chocomel

Al die dingen bij elkaar zien? Klik hier

De aanslagen in Parijs hakken er flink in, evenals het woord 'oorlog', dat Rutte hardop uitspreekt. Ik merk dat ik er iets mee wil, mee moet. En voor het eerst in mijn leven schrijf ik een openbaar pleidooi, dat ik op facebook zet. Een pleidooi voor liefde

Mijn pleidooi lezen? Klik hier

Ik ben opgevoed met vroeg opstaan. Uitslapen was zonde van de tijd. Nu ik zelf hard moet werken aan mijn energiebalans, zet ik op zaterdag geen wekker meer. Ik word pas na 10.30 wakker. Héél even springt een oordelend stemmetje in mijn hoofd, maar dat snoer ik snel de mond. Ik keer me zelfs nog even om. Dat is lef hebben hè...

Een vierkantje verwondering

Klik op de afbeelding voor een vergroting

De toetsanalyses van de tentamens komen binnen. Als lid van de toetscommissie moet ik in de statistiek duiken: P'-waardes, P"-waardes, RIT-waardes. Ik vind het heerlijk. Hoe meer cijfers en grafieken hoe beter. Bètameisje in de bocht

Ik geef aan dat ik niet mee kan pauzeren, vanwege de toetsdrukte. De vaste mannen nemen hier geen genoegen mee, en komen met zijn tweeën mij halen. Ik voel de verbondenheid

De behandeling bij de fysiotherapie is heel pijnlijk, maar dan ook echt. Marlouke spreekt haar verwondering uit dat ik me zo aan haar kan overgeven. Ik geef aan dat dat ook veel over haar zegt. Haar aanraken gaat verder dan het contact van huid op huid. Dat gaat dieper dan de gesprekken die we voeren. Daar zijn geen woorden voor te vinden, en dus ook niet nodig

Er zijn vele manieren om ergens bij te komen, maar soms kost het veel moeite of geweld, als de sleutel er nog niet is. Dan is het goed respect te hebben voor het feit dat de tijd er blijkbaar nog niet rijp voor is. Dat te aanvaarden geeft rust

Mooi momentje in gesprek met Gorry. Ze vraagt me mijn handen in een kommetje rond mijn gezicht te leggen. Ik merk op dat mijn gezicht erg warm is, en mijn handen heel koud. Gorry zegt: "Mooi, dan kunnen ze iets voor elkaar betekenen"

Ja hoor, daar is ie weer. Ik ben op de fiets naar Gorry geweest, en kom koud thuis. Met warme hittepit in mijn rug een kopje warme chocomel. Voldane zucht

Het is toetsweek. Als lid van de toetscommissie zijn dit mijn drukste weken, met de meeste stress. Vandaag coördinatie van een examen dat door ruim 1200 studenten wordt gemaakt, waarvan 1151 in het beursgebouw. We zijn een geoliede machine: iedereen loopt een stukje harder, werkt een beetje langer, doet iets extra's. Zonder klagen. Mooi is dat

Al een aantal maal had ik mijn leidinggevende uitgenodigd om mee te surveilleren in het beursgebouw bij het examen met ruim duizend studenten. Vandaag was hij er bij, en laat in de avond lees ik nog een mailtje van hem. Dat hij onder de indruk was van de logistiek, en dat alles zo soepel verlopen was. Een fijn compliment

Mooi project: zes fotografen maken een foto van dezelfde man, maar met verschillende informatie over zijn identiteit. A photograph is more shaped by the people behind the camera, then by what is in front of it

Met mijn elektrische fiets haal ik met trapondersteuning best wat snelheid. Nietsvermoedend fiets ik langs een snelheidsmeter, die ineens oplicht: "U rijdt 26 km/h", en dan een smiley. Lol op de vroege ochtend

Een student geeft aan: "Ik vertel wel echt alles tegen jou, als je dat vervelend vindt moet je het zeggen hoor, maar jij bent een van de weinige mensen die ik echt vertrouw." Wauw

Mijn leidinggevende vraagt hoe het gaat met de toetsing, en hoe het gaat met mij. Hij vertelt een grote verandering bij me te zien. Die is congruent met wat ik zelf voel, en het is fijn om dat bevestigd te horen. Vooral dat ik scherper en helderder ben, en weer mijn oude humor heb. Ook hij stelt vast dat dit is hoe hij mij kent. Ik ben ontroerd

Voorzichtig ben ik wat meer aan het delen met mensen. Ik spreek een collega over een student die met stage wil stoppen. We overleggen op professioneel vlak, en dit gaat naadloos over in hoe het met ieder van ons gaat. Het is fijn dat er raakvlakken zijn, we worden beiden geraakt. Dat maakt rijker

Met mijn elektrische fiets moet ik regelmatig bellen, om op een fietspad mensen te kunnen passeren. Ik zeg dan altijd dankjewel als mensen opzij gaan. Meestal hoor ik niets terug, en al helemaal niet bij schoolgaande jeugd. Vandaag wel: twee traag fietsende meiden van een jaar of vijftien roepen beiden: "Graag gedaan hoor!"

Kijk mij nou eens Masterchefferig doen. Eiercurry met broccoli en cashewnoten. Nog gemaakt na het werk en dus een beetje trots

Met een enorme wind naar het werk gefietst. Werd zo nu en dan bijna van mijn fiets geblazen, maar ik vond het heerlijk: mijn hoofd wordt er leger door

Vandaag start de toetsweek, waarin ruim drieduizend toetsen worden afgenomen. Ik ben coördinator. Naast dat het me veel spanning oplevert, ben ik ook wel op mijn best onder druk

Nadat ik de was heb opgehangen, haal ik nog snel even wat kleine boodschappen. Als ik terugkom, ruikt heel het huis naar de was. Mmmm

Inhoud voor het moeilijk te openen doosje gescand en geprint. Opnieuw onstuitbaar verdriet, dat niet van mijzelf lijkt te zijn. Tenminste, niet van nu. Het ermee bezig zijn bezorgt me een rotgevoel, maar het is toch ook louterend. Vooral dat laatste is goed

Hoewel ik een baaldag heb, besef ik door heel kleine dingen, hoeveel makkelijker alles gaat. Hoe slecht ik me blijkbaar al jaren voelde. Daar misschien aan gewend was geraakt. Hoe ik weer mezelf aan het worden ben. Dus op een baaldag een fijn gevoel

Gaaf: Ikea maakt een serie knuffels waarbij kindertekeningen van over heel de wereld, exact zijn gekopieerd tot knuffelgevallen

Ondanks de restverschijnselen van gisteravond, ben ik heel actief. Van het één komt het ander, en dus verbaas ik mezelf: ik ruim de kelderkast in, ruim de keuken op, inclusief kastjes, maak de oven schoon, dweil, laat twee maal de afwasmachine draaien met al het glaswerk en diepvriesdoosje. Wat is er toch aan de hand met me? Het voelt goed en ik ben trots

Gister twijfelde ik erg of ik wel mee zou gaan naar de pubquiz, wat ik uiteindelijk wel heb gedaan. Vandaag krijg ik een whatsapp van een collega, die laat weten dat ze het heel erg leuk vond dat ik er bij was

Wat een mooi proces is dat toch: Als ik bij een student met een paar vragen de onderliggende problematiek van een -op het oog zeer praktische- vraag blootleg, volgen er dikke tranen: "ik had me nog zó voorgenomen het hier niet over te hebben, maar ik ben opgelucht dat ik er nu over heb gepraat." Ik bedank de student voor haar vertrouwen

Soms wint mijn hoofd het nog van een zeer lijf, dat niet wil. Soms is het dat waard, soms ook niet. Vandaag wel. Een avondje pubquizzen met een boel collega's. Wat een fijne club mensen

In de mandarijnentijd op vrijdagmiddag, samen  met mijn baas mijn mandarijnen eten, is een traditie. Vandaag is die weer gestart. Het is iets kleins en tegelijkertijd verbindt het ons

Dat je dan maar eens de kelderkast opruimt, al die aanbiedingen van 1+1 gratis -die je écht niet kon laten gaan- bij elkaar zet, en er dan achter komt dat je een Kruidvatfiliaal kunt openen...

Terwijl ik opruim, luister ik 'Les Miserables', met de originele London cast. Het was de eerste musical die ik bezocht, samen met mijn moeder. Wat was ik destijds onder de indruk. Dat ben ik eigenlijk nog steeds

Ik ben nog steeds bezig met het doosjesproject van Sanne. Vandaag bij de Praxis een stukje ketting gehaald, zodat een ervan een moeilijk te openen exemplaar wordt. Het is mooi om te voelen hoe een vervelende aanleiding voor een doosje, toch een soort van fijn gevoel kan oproepen door er op deze manier mee bezig te zijn

Filmpje zonder woorden

(hoewel... Wanneer het filmpje, TERWIJL ik het hier aan het plaatsen ben, tegelijkertijd opeens op TV komt die op de achtergrond aan staat, moet ik dat echt even kwijt. Spooky!)

Een dag met veel pijn, en ik ben erg moe. Dan is het fijn als ik om 16.00 uur thuis ben, en direct plat kan op de bank. Ik slaap bijna drie uur. Dat doet een mens goed

Als ik opmerk "ik snap er geen jota van", vraagt een collega zich hardop af wat een 'jota' eigenlijk is. Wikipedia vertelt ons binnen 0,44 seconden, dat het de tiende -en tevens kleinste- letter van het Hebreeuwse alfabet is. Oh wat houd ik toch van internet

Mijn baas heb ik, vanwege zijn vakantie, ruim twee weken niet gezien. Hij komt de spreekkamer binnenlopen met een nieuwe medewerker. Dat weerhoudt hem er niet van om zijn gebruikelijke begroeting naar mij te doen: "COOLUUUUH!"

Volgende week is de eerste toetsweek van het schooljaar. Nu nog volop in de voorbereidingen. Die vind ik spannend, heel spannend: ik ben verantwoordelijk voor een examen dat door ruim twaalfhonderd studenten gemaakt gaat worden. Zowel voor de toets, als voor de uitvoering. De toets is klaar en naar de drukker. Eerste zucht van verlichting

Wellicht krijgt het teveel eer, maar ook vandaag is mijn kopje warme chocmel, zittend tegen de verwarming, na een douche, een fijn momentje

Eerder kreeg ik een mail dat mijn domeinnaam niet meer gekoppeld kon worden aan deze gratis site, tenzij ik €90,00 per jaar zou gaan betalen. Grrr. Vandaag een mailtje: "Voor ontwerpsels.nl wil ik nu graag een uitzondering maken. De website bestaat al sinds 2012 en heeft al een hoop bezoekers getrokken." Joepie

Een echte ontmoeting laat sporen na

Een klein grappig momentje. Ik heb het met studenten over coma, en de Glasgow comaschaal. Ik vraag of iemand nog een andere naam daarvoor weet, en wil het antwoord -EMV-score- op het bord schrijven. Nu zijn mijn voorletters EMW dus uit gewoonte schrijf ik die letters op, en gelukkig, de studenten zijn nog wakker

Ik fiets pas om 18.15 uur naar huis. Brrr, wat is het al donker en vooral koud! Thuis de onontbeerlijke warme chocomel, met schuimlaagje

Ondanks dat ik pas na 18.30 uur thuis ben, kook ik nog. Oké, wel lekker makkelijk: een curry waar ik alleen maar een bumbu in hoef te gooien, en boontjes en rijst hoef te koken. Maar toch... ik kook nog, dus een beetje trots

Ik krijg een mailtje van de medewerker uit Laren, met wie ik zo nu en dan nog contact hebt. Hij raakt mij met de zin: "Je bent een mooi mens en weet velen om je heen te beroeren"

Afgelopen week heb ik veel opgeruimd en heel veel weggegooid. De post van mijn moeder, die ik tijdens mijn leven van haar heb gekregen, bewaar ik. Het zegt zoveel over haar. Over ons. Zelf noemde ze haar handschrift 'hanepoten', bij mij brengt het nog altijd een glimlach

Klik op de afbeelding voor een vergroting

Vanochtend werd ik pas laat wakker. Ik denk even aan de periode waarin ik met moeite twee uurtjes per nacht sliep, en hoe wanhopig ik daarvan werd. Wat is goed slapen een zegen

Nu er zoveel bladeren liggen, kijk ik opnieuw het meest geniale hondenfilmpje ooit